Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Uff, wreszcie dotarłam na Skałkę

Skałka należy do najważniejszych miejsc w Polsce, jest to miejsce spoczynku wielu wybitnych Polaków. Zawsze chciałam zobaczyć  to miejsce, pomodlić się u św. Stanisława i zrobić parę zdjęć. Udało mi się w końcu tam dotrzeć, chociaż obok przejeżdżałam setki razy. Wszystkie córki studiowały  w Krakowie, sama z mężem byłam wielokrotnie i u nich i na urlopie ale nigdy moje nogi nie skręciły w tę stronę. Zdziwiłam się, że po drodze był jeszcze jeden Kościół o.o. Augustianów, zakonu, którego już prawie nie było w Polsce, a który się teraz odradza. Kościół pod wezwaniem Św.Katarzyny ma też rosarium św. Rity a jutro nosi się róże pod jej figurę. W Cascia we Włoszech, gdzie jest grób i jej niezniszczone ciało są wielkie uroczystości. 

W Kościele trwały przygotowania do  wieczornego koncertu, stąd poustawiane krzesła. Ołtarz przepiękny z wizerunkiem św. Małgorzaty  zwieńczony św. Jerzym pokonującym smoka, krzyż otoczony Aniołami trzymającymi narzędzia męki Pańskiej  pięknie kolorowymi.

Ciekawe krużganki, odrestaurowane średniowieczne freski, warto było zboczyć i tutaj.

W końcu wyszłyśmy na drogę, która prosto prowadzi do świątyni na Skałce.

U

U źródła pachnącej siarkowodorem wody z rzeźbą św. Stanisława.

A i św. Jan Paweł II ma pomnik przed światynią. Widziałam ludzi, którzy siadali przy nim na ławeczce i robili sobie zdjęcia.

Schody dwubieżne, ze schodów widać ładnie utrzymany ogród, a w ogrodzie budka dla szpaków.

Sam kościół jest właściwie skromny i nie większy niż w Andrychowie, ma podziemia i dwie wieże, które widać nad Wisłą.

Ołtarz św. Stanisława z boku.

Bardzo ładna ambona. Tak w ogóle czuć w nim wieki, mnóstwo rzeźb, detali, ciekawe organy, lampy, nowy ołtarz św. Barbary i przepiękny Serca Jezusowego. Przyjdę jeszcze raz na spacer dłuższy i dokładniejszy.