Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 7- podsumowanie i jedzenie po 18

Nareszcie pełny tydzień :D Jestem zdziwiona jak szybko to minęło. Motywacja nie dość że zmalała, to jest jeszcze większa niż na początku mojej przygody :) Efekty? Dwa kilo znikło niczym zły sen. Tryskam energią. Zarażam dobrym nastrojem znajomych. Zachcianek brak. Tylko obawiam się zbliżającego się dużymi krokami zastoju. Jak sobie radzicie z buntem odchudzanego ciała? Słyszałam że dobrym sposobem jest zwiększenie ilości zjadanego białka na ten czas, albo jeden dzień bez diety, nie mówiąc już o ćwiczeniach na przyspieszenie zastałego metabolizmu.

Jakiś czas temu postanowiłam nie jeść po 18. Ogólnie się mówi o nie jedzeniu przez kilka godzin przed snem, i że 18 to taka optymalna pora na ostatni posiłek. Jednak raczej nie u mnie. Przez ostatnie dni kładłam się spać po prostu głodna. 18 to dla mnie za wcześnie. O 21-22, zamiast jak grzeczna dziewczynka kłaść się spać, ja wychodzę sobie na wieczorny spacer z psem i jestem całkowicie rozbudzona i aktywna. Jako że zazwyczaj zasypiam koło północy, od ostatniego posiłku dzieli mnie przez to całe 6 godzin.... Czy w takim wypadku powinnam dalej trzymać się tej 18, czy tak jak zwykle, zjeść kolację o 20? Próbowałam nawet wcześniej wstawać, ale bardziej aktywna psychicznie jestem po zmroku, nawet zakuwać wtedy jest mi prościej. Po prostu jest ze mnie mały nocny marek. Jak myślicie?

Kupiłam sobie w końcu matę do ćwiczeń i normalny centymetr krawiecki. Kolejne pomiary ciała będę więc porównywać z dzisiejszymi, a mata jest zdecydowanie lepsza od dywanu ;)