Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jakoś mi smutno...

Hej Dziewczyny:)

znów trochę unikałam tego miejsca.

Po pierwsze

  jak zwykle mam tyle zajęć, że praktycznie nie mam kiedy

Po drugie 

  jestem notorycznie zmęczona. Zwyczajnie padam.

Po trzecie

 mam ostatnio kiepski nastrój i nie chcę Was nim zatruwać:)

właściwie to u mnie jak zwykle:) 

czyli bez zmian wagowych.

Okropnie jestem leniwa...

Nawet zakupy robię w necie..

Znak czasu?

a  może faktycznie braku czasu?...

Wczoraj zamówiłam bieliznę...

Z duszą na ramieniu czekam co przyjdzie:)

Pomierzyłam się zgodnie z zaleceniami 

i odkryłam, że chyba zwykle kupuję zbyt małą...

Z trudem przyjęłam rzeczywistość i zamówiłam 

jakieś kosmiczne rozmiary.

Niebawem się dowiem czy nie przesadziłam w 2 stronę

Za tydzień idę do endokrynologa.

Zainwestowałam 70 zł i zrobiłam badania tarczycowe.

nie wiem dlaczego mnie zaskoczyły?

Właściwie nie są złe. Większość w górnych granicach normy.

Tylko jakieś anty tpo- norma od 0 do 5 z groszem a

ja mam 390.

I znów mam wymówkę....

Ciekawe czy ta wizyta cokolwiek zmieni?

Jakoś nie mam już wiary w to, że lekarze chcą poprawiać jakość naszego życia:)

Mam nieprzyjemne wrażenie, że większość ma nas w głębokiej pogardzie.

I to czy idziemy na nfz, czy prywatnie

wcale nie ma na to wpływu.

Obym się myliła.

Może  hormony sprawiają, że się czepiam?

Zdam relację za tydzień:)

Tymczasem życzę Wam radośniejszego niż moje podejścia do świata:)

Buziaki!