Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
siódemka z przodu

Jest siódemka z przodu. Uf... Jeszcze 3 kilo i zejdę z otyłości. Trochę mi to zajęło. 20 kwietnia minie 2 lata. Jeszcze się sobie oczywiście nie podobam do końca i trochę mi do podobania brakuje. Zawsze dobrze sie czułam z wagą około 56 kg, ale teraz chyba takiej nie osiągnę. Zastanawiam sie co będzie gdy juz schudnę ile planuje. Na razie jeszcze nie koniec i działam dalej. Jeszcze około 15 kg. Jak dobrze pójdzie to dwa lata, ale z przerwami. Moje wymiary to 113/92/116. Dużo, ale brzuch coraz mniejszy. Biust też. To mnie najbardziej szpeci i ramiona, które zrobiły sie jakieś takie szerokie.Chyba jednak wreszcie zaczęło do mnie docierać, że sporo schudłam. Tak wizualnie oczywiście, bo jeśli chodzi o sprawność dotarło wcześniej.

Strasznie nie lubię osiągać takich celów. To długie dochodzenie męczy mnie psychicznie, a satysfakcja wcale nie jest większa. Jestem zdecydowanie krótkodystansowcem. Cel, mobilizacja, działanie i koniec. Cel osiągnięty, zadanie wykonane, odhaczone i szukam następnego. Tak jest lepiej. Nie lubie trwać w zawieszeniu.

Dziś jedzenia więcej. Dietę chcę trzymać dalej póki chudnę. Trzeba to wykorzystać. Na razie chudnę mimo grzeszkow. Grzeszki to kromka chleba pszenno żytniego. Niestety to nie jest pieczywo z pełnego przemiału. Moze w tym tygodniu już kupię pieczywo razowe. Spróbuję zamrozić. Może pokroję w kromki i będę rozmrażać po trochu...Wtedy wyrzutów sumienia nie będzie.

Wczoraj kupiłam kosmetyki do pielęgnacji dloni. To serum i maseczka. Jeszcze chcę kupić maść dernilan...