Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Feniks z popiołów :-))))

Jestem silniejsza niż wtedy -tj  sprzed ostatniej drożdżóweczki, lecę dalej z tym koksem. Mam nadzieję, że nie stracę tej motywacji, że nawet po w topie nadal mam siłę i nie przerywam.  Codziennie jednak ćwiczę - orbitrek przeżywa złotą erę, a ja widzę rosnącą pomalutku kondycję.  Pochwalę się, że razem z dziećmi ( 9 i 11 lat) wbiegłam na równi z nimi na drugie piętro i nic... zero zadyszki  HALO!!!   Mam nadzieję nabrać na tyle kondycji, że wakacje w górach i wycieczki po 20-30 km już nie będą przypominać drogi przez mękę tylko rzeczywistą przyjemność.  Życie jednak jest super; nadal tyle można zmieniać, zawsze: każdego dnia i miesiąca i roku, trzeba dać sobie szansę.   To takie proste i radosne.  Każdemu i każdej z Was na każdy dzień życzę uśmiechu i poczucia własnej siły sprawczej, i nadziei na sukces.   Buziaki