Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
koniec pierwszego leniwego trymestru

Witam :)

Ostatnio nie zaglądam znowu tutaj i się troszkę stęskniłam :) Z jednej strony to są pamiętniki o odchudzaniu a ja idę w drugą stronę teraz i to jak burza , niestety pierwszy trymestr nie należał do aktywnych choć taki miałam zamiar. Owszem trochę biegałam , parę piątek wpadło bo na większe dystanse na razie nie ma co liczyć , tętno nie pozwala na to i szaleję jak nawet chodzę a co dopiero biec półmaraton lub inny dystans .

7 km górski na Wielkanoc 

A potem już skromnie powolutku piateczki :

I mój ruch na tym się kończy :) Dużo pracuję bo jeszcze czuję się na siłach , pilnowanie jedzenia mi nie wychodzi a nie wspominając nawet o problemach z żołądkiem czasami czuję się fatalnie . Ominęły nie mdłości , senności i takie tam i gdyby nie to że rośnie mi brzuch i dupsko to nic innego nie byłoby objawem . Przytyłam 3 kg w trzy miesiące , lekarz twierdzi że to klasycznie ale ja wiem że nie bo cm jest dużo więcej wszędzie . Mięśnie mi spadł bardzo i rozlałam się troszeczkę tu i tam , ale nie mam weny nawet na lekkie treningi. Ostatnio poszłam na basen , popływałam 30 minut i prawie zasnęłam pod prysznicem ... no coment 

Dziecko się rozwija dobrze , w tym tygodniu mam badania wad płodu bo po 35 roku życia muszę je zrobić a nie muszę mówić że są dla mnie bardzo stresujące ,ogólnie na USG niby wszystko git jednak ja i tak się denerwuje i to bardzo . Mam nadzieję że po badaniach trochę się odstresuję i może wena do ruchu wróci , nawet pogoda jest przeciwko mnie bo tak paskudnego maja to ja jeszcze nie pamiętam...

Zapominam o wodzie !!! Znowu się łapie na tym że nie piję tyle ile trzeba , mam pierdolca na punkcie włoskiej kuchni i zupek kremów i dań których nie jadam ogólnie od lat. Mój mulit-sport leży na szafce i obrasta pajęczyną :) Tak to mniej więcej wygląda ... Zaczynam od drugiego semestru prowadzić dziennik ciązy dla siebie , nie mogłam się do tego jakoś zebrać wcześniej , głowa nie była gotowa ale po wizycie u lekarza kiedy odkryłam że to nie jest już fasolka tylko ma ręce i nogi dotarło do mnie że najwyższy czas , czuję się jak dziecko we mgle . Przez 12 lat zapomniałam jak to jest :) 

Uciekam do pracy :)

Potrzebuję mobilizacji bo zwariuje :) 

Buziaki