Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Włóczęga ...celowa

Dzień pierwszy. 

Dotarłam koło 14 ( koszmarnie drogą taksówką, bo niecałe 2 km kosztowały mnie 22 zł) na szczęście w czasie tego pobytu, odkryłam, że piechotką do dworca z mojego postoju wcale nie jest tak daleko ( no tylko kwestia dźwigania torby) , a i tramwaj na dworzec , ba ...nawet ta linia dojeżdża do Tauron Areny,  mam pod nosem i nawet mi się udało przeleźć przez galerię...choć tu opinie mieszkańców ( w zasadzie mieszkanek) były podzielone. Pierwsza pani zdecydowanie odradzała mi " błądzenie" po galerii, druga wręcz przeciwnie, stwierdziła, że skoro stoję prawie pod wejściem, to bez sensu byłoby obłazić galerię dokoła. Fakt faktem, że jak wlazłam to za cholerę przejścia nie widziałam, ale jak to mam w moim zwyczaju, używam swego " boskiego" języka ...skomunikowałam się z panem ochroniarzem i okazało się, że trzeba zjechać do " kanałów" i faktycznie tamtędy to już prosta droga ( do zakrętu), niemniej znowu powiększyła mi się wiedza na temat pokonywania krakowskich dystansów. Ale...wracając do jaja...po krótkim odpoczynku ruszyłam w miasto...tym razem obiecałam sobie zrealizować to, przed czym powstrzymały mnie czerwcowe upały. Na pierwszy ogień poszła Bazylika Mariacka. I powiem wam, że nigdy nie zrozumiem naszej polskiej pazerności...nigdy. Jesteśmy drogim krajem...drogim pod względem możliwości zwiedzania różnych wspaniałych rzeczy. Bilet do kościoła kosztuje 10 zł ( osobny bilet trzeba sobie kupić gdyby ktoś miał ochotę drapać się po wieży), porównując nasze zwiedzanie katedry św. Eulalii w Barcelonie to ...drogo. Tam wejście było za free. Co prawda musiałyśmy stać w kolejce, ale ta posuwała się bardzo szybko. No nic...wyciągnęłam kasę, jak to w moim zwyczaju porozumiałam się paszczowo i ponadprogramowo z panem, który bileciki sprzedawał, wdałam się też w dyskusję z młodym mężczyzną, co piękniejsze kościół mariacki czy katedra w Barcelonie, pan mi wmawiał że bazylika bo " nasza" , odpowiedziałam mu , że po to tu jestem by porównać co piękniejsze" nasze czy ichnie" . No i powiem wam , że kocham Kraków, choć chyba bardziej za jego magiczny ( jak dla mnie) klimat, ale z Barceloną przegrywa ...to dopiero jest miłość mojego życia...szaaaaalona. Dobra , kończę pisaną gadaninę i przechodzę do pokazywania. Oczywiście jak to ja, zdjęć przywiozłam ponad 1300, tu wrzucę tylko odrobinkę i kawałkami, zatem Bazylika ....epizod 1. 

I to by było na tyle w tej relacji. Życzę miłego dnia. Ahooooooooooooojjjjjjjjjjj