Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
piątek

Koniec tygodnia, ale dni są teraz tak podobne, że zmian w trybie życia nie będzie. Niby lubię siedzieć w domu, ale jestem juz tym koronawirusem zmęczona. Przytłacza mnie niemożność załatwienia w mieście tego co chcę i utrudnienia z dostawami zakupów do domu. Powinnam zanieść laptop do naprawy, powinnam kupić nową mysz, powinnam wgrać Corela i wszystko się odwleka. Koronawirus ma sie dobrze i nie zamierza odpuścić. Jestem wściekła, ze rząd po pierwszym przypadku nie zamknął granic i jeszcze ściągnął masę ludzi do Polski. Gdyby nie to, zachorowań by było pewnie mniej.

Czarna koteczka na podworku jest bezdomna, a to oznacza, ze jest moja. Nie pozwolę by nie miala dachu nad głową skoro do mnie dotarla. Dam jej dom, tylko ja złapię. Wczoraj znowu siedziała na podwórku tym razem w malinach. Uciekła gdy mnie zobaczyła, ale tylko kawałek i zaraz gdy odeszłam wróciła. Chyba śpi w komorce na drewno. Tym samym mam 12 kotów...:) Nic to. Bywało więcej... Po to też zarabiam, zeby kotom pomagać i na koty mi nie żal... Zastanawiam sie czy jest wykastrowana i oby była, bo na kocięta nie czekam... Widuje ja od wczesnej jesieni, a kociąt do tej pory nie było... Jest więc szansa. Teraz mam wyrzuty sumienia, ze nie zadbałam o nia wcześniej. Miała tylko jedzenia pod dostatkiem i komórkę otwartą...

Wczoraj byliśmy trochę na dworze. Krzysiek zaczął kopać na podwórku pod kartofleIe. Idzie, ale jest nieco darni. Klnie jak szewc. Mimo wszysto pracę podgonił. Ja oczyściłam trochę rabaty. Wychodzi juz piwonia, ale funki jeszcze nie widać. Łubiny się chyba zniszczyły. Agresty i porzeczki robią sie coraz bardziej zielone. Muszę je przyciąć choć to za późno chyba. Moze dzisiaj. Drzewka owocowe przetrwały. Ładnie rośnie kalina. Nie byłam pewna czy odbije, bo podlewał ja Pikuś. Ładna jest morwa, którą posadziłam w zeszłym roku. Ładne są też bzy. Wyjątkowo dużo jest bodziszków, ale dzikich...

wczorajsza akwarela

kwiecień 2020

jeszcze wczoraj

nie wiedziałam jak kruche jest życie

nie ceniłam go

nie dbałam

dziś  drżę walczę z myślami

strach

chwyta w objęcia teraźniejszość

obleka kirem jutro

jak tysiące miliony marzę

o końcu koszmaru

wzywam Boga

boję się zasnąć

co przyniesie kolejny dzień

wybawienie czy cierpienie

a może apokalipsę