Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Piątek

Znalazłam sobie sklep z żywnością organiczną i dietę zacznę tuz po Nowym Roku. No i obym schudła te 10 kg. Będę zadowolona z 73 kg. Daję sobie do około 3 miesięcy o ile będzie waga spadać. Chcę na ten czas praktycznie zrezygnować z zapychaczy. Będę jeść jajka, kotlety mielone, jogurty, owoce i warzywa. Do picia będą herbaty Bio, zioła i mineralna. Moze mi ta dieta na tyle podkręci metabolizm, że waga spadnie. Na początek chcę kupić wszystko na około 2 tygodnie i zobaczę jak mi pójdzie. Krzysiek cen nie pozna, boby sie wściekł, że tak drogo..

Plany na przyszy rok już mam, ale mogę zmienić, bo niektóre uzależnione sa od pieniędzy.

Pewnie to:

- koniec kursu parapsychologii

- kurs psychoogii

- kurs malarstwa u Krissa Wieliczko

- kurs rysunku u Krissa Wieliczko

- wymiana pieca w pokoju dziennym

- dalsze szlifowanie fotografii kulinarnej

- kurs fotografowania przyrody

- odchudzanie

- 30 książek przeczytać

- narysować 75 portretow ołówkiem?

przypuszczalne:

- żwirek koło grobów

- naprawić dwie podmurówki

- pomalować pokój dzienny i sień

- kilka antologii

- kilka kursow psychologicznych bardzo ważne: terapeuta kryzysowy i terapia uzależnień

- chodnik na ulicy

- wyciąć dziczki w ogrodzie

Wczoraj w stanie alfa podrożowałam do krainy wspomnień. Widziałam kwitnące topinambury, słoneczniki, maki, chabry, kąkole, łany zboż. Widziąłam motyle i  górski potok w słońcu z pstrągami. Przysiadłam na kamieniach, dotykałam kory sosen. Przypomniałam sobie  głos skowronka, bażanty i biegające kuropatwy, sarny i tą małą,którą wykarmiłam smoczkiem. Idzie mi coraz lepiej, bo to już nie tyko widok, ale i głos, zapach i dotyk. Odpoczęlam...

Śnieg spadł i leży. Krzysiek nie chce palić wcześniej niż o 16 i mnie jest zimno w dłonie. Wsadzam lewą pod kołdrę i sobie grzeję, a prawa lodowata :) ... Krzyśkowi oczywiście ciepło. Niby cały czas chodzi grzejnik, ale to nie to co piec. Ja nie dam rady rozpalić, bo jest uszkodzony ruszt i wszystko spada do popielnika. Trzeba mieć wprawę. Te niedogodności nie tłumią mi uczucia radości z pięknej zimy. Lubię taką lekko mroźną zimę i zawsze za taką tęsknię... Oby tym razem śnieg się utrzymal do świąt. Chyba jednak szansy na to nie ma.

Mój syn Adrian ma wielkopańskie upodobania biorąc pod uwagę możliwości. Nie podoba mu sie jak zyjemy i tęskni za pełnym komfortem. A to mu zimno, a to jedzenie dla ubogich, a to za ciemno w łazience. Nie pozwalam lać całej wanny wody do kąpieli. Ciągle narzeka i miota się. Moze faktycznie żyjemy skromnie, ale my to akceptujemy i więcej nam nie trzeba. Nie trzeba mi też marudzenia... Wczoraj pojechał do kolegi. Mieli szukać mieszkania w blokach. No zobaczymy... Ja bym za nic do bloków nie poszła... Cenię sobie niezalezność ponad wszystko i cenię przestrzeń, przyrodę za progiem, ogień buzujący w piecu...