Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niedziela

Chyba dojrzewam by kupić coś ładnie pachnącego. Moze świece, może olejki zapachowe, może kadzidełka, a może kosmetyki. Perfumy mam. Dezodorant mi kupił ostatnio Krzysiek. Był tani i nawet ładny. Kończą się plyny do kąpieli i mydła. Świece niby mam, ale tęsknię za nowym zapachem. Chcialabym coś świątecznego, ale nie wiem czy dojdzie.

Opłatek już mam i mam świecę z Caritasu.

Nadal siedzę nad kartkami. Dziś może skończę. Chcę też poczynić portret. Miałam zrobić jakieś bombki decoupage, ale chyba nie dam rady w tym roku.

Wykupiłam kurs skrócony opiekuna osob starszych i jestem bardzo zadowolona, bo otworzył mi oczy. Moja mama była bardzo trudna całe zycie. To wina charakteru i prawdopodobnie chorej psychiki. Teraz jest trudna jeszcze bardziej i to już niestety starość. Muszę się z tym pogodzić i przestać ja obwiniać. Młodsza nie będzie i zmienić na lepsze sie nie jest w stanie. Muszę wiele rzeczy zaakceptować, ale muszę też chronić siebie i stawiać granice. Do poświęcenia sie jej nie jestem zdolna i nie powinnam mieć wyrzutów sumienia z tego powodu. Pomogę ale w tym co jestem w stanie znieść. Jeśli chodzi o sprzatanie czy towarzystwo trzeba szukać innych rozwiązań. Mama musi do nich dojrzeć. Na razie znosi, ba akceptuje brud w domu, brak porzadku i niedopraną odzież. Co więcej uważa, że to jest normalne i usiłuje mnie przekonać, żebym i ja tak żyła. Twierdzi, że nikt do mnie nie przychodzi, to mieszkanie nie musi być zadbane. Według niej nie trzeba malować i nic kupować. Ja też cichów nie potrzebuję, bo nigdzie nie chodzę. Nie wiem skąd jej się to wzięło. Na obce osoby w domu nie pozwala. Nie pozwala na remont. Już prawie nie gotuje. Je wszystko gotowe. Ja jej tylko raz w tygodniu smażę kika kotletów mielonych. Jest roszczeniowa, agresywna, niewdzięczna,władcza, nieufna i bardzo uparta. To jest normalne. Niektore osoby starsze takie są. Co prawda zawsze taka była ale teraz już trzeba to zaakceptować. 

Ostatnio z parapsychoogii pracuję intensywnie z wizualizacją. Teraz pracuję też z moimi bliskimi zmarłymi. Zapraszam ich do mojego świata by trochę z nimi pobyć, przypomnieć sobie co robili, jacy byli, ale tylko dobro. Nad tym się skupiam. Przypominam sobie, to o czym dawno zapomniałam i wzruszam się...