Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sobota

Wczoraj się zmobilizowałam i prześledziłam co się kryje za moją milością do węglowodanów. Nie słodyczy, a węglowodanów prostych typu pieczywo, ziemniaki, kluski. To faktycznie moze być nałog. Uwielbiam je, uwielbam ten stan nasycenia po jedzeniu. Jestem wtedy taka zadowolona. To moze być wplyw dopaminy. Gdy je zjem, stymulowane sa rejony w mózgu odpowiadajace za apetyt i nagradzanie. Stąd ten dobry nastój, blogość i chęć na nastepną kromkę chleba. Jeśli nalóg to trzeba go zwalczyć. Tylko jak powiedzieć sobie, że juz nigdy nie wolno mi zjeść tego co kocham? Że muszę zapomnieć o kopytkach, pierogach, ziemniakach? Jeśli chodzi o alkoholizm to jest terapia redukcji szkód, czyli nauka jak ograniczyć picie. Diety z ograniczeniem węglowodanow tez są. Tylko jak zachować czujność na stale? Tyle razy probowałam i wystarczyła chwila nieuwagi i znowu poszłam na zywiol. Co sobie znależć zamiast, bo wiadomo, że najlatwiej jeden nałog zastapić innym. Potrafię schudnąć gdy sie uprę, ale cały czas myślę o tym, że niedługo koniec diety i znowu zjem co lubię. Jak sobie z tym poradzić? Najgorsza jest ta czujność. W przypadku kompulsywnego jedzenia trzeba być czujnym. Gdy nadchodzi napad można wyjść na spacer, pogadać z kimś, przespać się czy zająć czymś innym. Ważne by przyjemność z jedzenia zastąpić inną przyjemnością. Ważne jest by znaleźć motywację. Ja jej nie mam. Niby zależy mi na zdrowiu, ale na razie jestem zdrowa. Gdy sobie usiłuję wyobrazić siebie szczupłą to mam z tym problem. Nie widzę korzyści. Po co trzymać wage w normie? Po co ten wysiłek, trud liczenia kalorii. Korzyść z jedzenia węgowodanów jest widoczna - dobry nastoj, przyjemność, spokój, wygoda. Kobietom zainteresowanym wyglądem jest łatwiej... Trzeba to wszystko przemodelować w głowie... Trzeba znaleźć punkty zaczepienia i zadać sobie pytania dlaczego chcę schudnąć. Co zyskam jako osoba szczupła? Straty znam, ale będą i zyski. Tylko teraz ich nie widzę i tu jest pies pogrzebany.

Zaczynam powoli myśleć o świętach. Dziś chcę trochę ogarnąć dom. Będzie trochę nauki. Tylko trochę, bo nie mogę zyć nauką. W życiu  powinna być równowaga, a ja żyję od obsesji do obsesji. Albo pracuję jak szalona, albo maluję, a teraz naszło mnie na naukę. Będzie godzina nauki i to dość, bo jest okres przedświateczny i tym powinnam się zająć.

Dieta już trwa. Jem mniej węglowodanów i mniej kalorii. Dziś to sałatka z dodatkiem strączkowych, pęczak z sosem grzybowym i jajecznica z papryką i pomidorem. Ostatnio niechętnie przygotowuję posiłki. Ma być wszystko zrobione szybko.

Od kilku dni jestem psychicznie nakręcona. To wplyw marsa w strzelcu. Jest dla mnie wręcz zabojczy...

Znalazlam nowego weterynarza. To kobieta naprawdę kochajaca zwierzeta. Chce im pomóc i nie patrzy tylko na zysk. W poprzedniej przychodni ponoć lekow na wymioty u kota do domu dawanych nie ma, a ludzkich lekow nie przepisują. Chodzi im o zysk. Każda wizyta kosztuje 75 zl i do tego dochodzi cena zastrzyku. Filuś z nerek wymiotuje. Trzeba by jeździć i to często. W tej przychodni lek jest i jak trzeba to będzie przepisany Fenaktil.