Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sobota

Szukam jeszcze awenturynu zielonego na szyję. To kamień między innymi spokoju i harmonii. Dobrze działa na serce. 

Ja od dawna pracuję na sobą, żeby sie pozbyć gwaltowności w zachowaniu. Kiedyś reagowałam bardzo emocjonalnie. Byłam niespokojna i popędliwa. Odziedziczyłam to po dziadku i mamie. Potrafiłam czymś rzucić, a nawet kogoś co najgorsze, uderzyć gdy mnie atakował. Podejrzeawno u mnie osobowość borderline, ale nie zostałam nigdy zdiagnozowana. Nie akceptowałam tego wszystkiego w sobie i robiłam wszystko, by to opanować. Używam kamieni. Była kultywacja spokoju. Są medytacje, Reiki i joga. Wszystko to koi. Poza tym zmieniłam typ lektur i fillmów. Unikam tego co budzi nadmierne emocje. Rzadko już czytam thillery czy horrory. Nie używam psychodelików, nie piję dużo alkoholu. Piję zioła. To przyniosło efekt. Na codzień w moich emocjach, myślach panuje idealny spokój. Wybuchy zdarzają sie czasem, ale juz bardzo rzadko. Myślę, ze gdybym miała  obok siebie osoby pozytywne i stabilne emocjonalnie, wybuchów by nie było wcale.

Inna sprawa to intencje. Gdy byłm mlodsza przed okresem pracy nad sobą czasem miałam złe intencje. Gdy ktoś mnie skrzywdził laknęłam zemsty. To było złe, bo jest coś takiego jak karma. Ona wraca i osoba skrzywdzona wcale sie mścić nie musi. Inn sprawa, że czasem dobre intencje tez robią krzywde. Tak sobie myślę, ze moja mam krzywdzić mnie nie chciala. Ona chciała według jej mniemania dobrze dla mnie. Starała sie mnie wychować, a że miałam inne potrzeby i byłam po prostu inna, była przemoc, bo sie buntowałam. To samo Sebastian on ma raczej dobre intencje i mi krzywdy robić nie chce, ale tak czasem wychodzi. Pamiętam przypadek gdy sama miałam dobre intencje, a wyszło bardzo żle. Znalazłam u koleżanki w ogrodzie bezpańskiego kota. Ktoś go pewnie wyrzucił, a on schronił sie pod krzakiem agrestu. Był bardzo chudy i nie chodził. Przyniosam go do domu, a ze był dorosły i samczyk niekastrowany/ja miaam kotki/ umieściam go w komórce. Na chwilę. Bałam sie też chorób. Było lato. Byłam pewna, ze jak mu dam jeść i pić, zrobię zabieg bioterapii pozbiera się. Faktycznie dwa dni było dobrze. Zacząl wychodzić z komórki i łasić się, a później zupełnie niespodziewanie w nocy umarł. Strasznie mi go było żal. To był cudowny kot-miły, łagodny i ufał mi. Gdybym wtedy pojechała z nim do weterynarza. Moze byc przezył. Zasługiwał na to. Do dziś mam wyrzuty sumienia, że go zaniedbałam.

Tak byłam zadowolona z moich brokatowych lakierów do paznokci, bo trwałe, a tu okazało się, że w tym roku są niemodne. Ja za bardzo na mody nie zwracam uwagi na szczęście. Lakierów nie wyrzucę i będę sobie niemodna. Na pewno w domu. Co na wyjścia jeszcze nie wiem. Matowe mam dwa pewne, ale są pastelowe i nie do wszystkiego pasują. Inna sprawa, że teraz jak ktoś zrobi hybrydy to ich do każdego ciucha przecież nie zmienia.