Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niedziela

Dziś niedziela i ma być spokojny dzień. Chcę odpocząć od zajęć fizycznych. Było spanie i wspomnienia. Ciepłe myśli pobiegły tym razem do moich zwierzat. Do tych których juz obok nie ma takze. Wspominałam Pikusia, Filusia, Lwiczkę. Te odeszły ostatnio...Ogladałam zdjęcia i bardzo smutno mi bylo. Żal, że odeszły jeszcze sie czai. nie potrafię jeszcze podejść w ten sposób, że przeżyłam z nimi sporo fajnych lat. To jeszcze zbyt świeże. A moze ja jestem zbyt poważna, zbyt melancholijna, wręcz depresyjna z natury? Moze za bardzo skupiam sie na tych ciemnych stronach. To co złe pamietam i czasem z powrotem przeżywam. Nadal pamietam strach Lwiczki, wzrok Filusia w ostatnie dni i ból Pikusia...

Po ciele i mózgu czas na psychikę. Jak o nią zadbać? Co jest ważne. Ważny jest ruch. Ważne sa cele i wyzwania. Ważne jest by robić coś przyjemnego typu hobby. Ważna jest miłość do siebie. Ważne są kontakty z innymi. Ważne jest by nie porównywać sie z innymi. Trzeba nauczyć sie prosić o pomoc i trzeba mówić o swoich emocjach. Przyznam się, ze ja o swoją psychikę mało dbam. Krzysiek jeszcze mniej. Ot choćby kontakty z innymi. Mam ich bardzo mało. Nie potrafię prosić o pomoc nikogo poza najblizszymi. Nie chcę nikomu sie narzucać i być kłopotem. Nie mówię prawie nigdy o uczuciach. Uczucia to mój problem, bo kiepsko sie na nich skupiam. Zwłaszcza nad pozytywnymi. Czasem mam wrażenie, ze nic nie czuję... Dla mnie za to ważne jest unikanie stresu, harmonia w życiu. O to dbam. Do tego dążę. Problemem są toksyczne osoby, ale pracuję nad tym.

Moje kocięta nr 2 kończą w tym roku 10 lat. Została Czarnusia i Suzi. Śniezek umarł kilka lat temu na serce po tym jak użyłam klatki łapki gdy uciekł z domu na jakiś czas. Kocięta były dzikie wyciagniete z malin. Niby je oswajałam cały czas, ale mało reagowały. Najbardziej ufny byl Śniezek. Przychodził na kanapę i kładł sie obok moich nóg. Koteczki nie sa agresywne, ale do niedawna nie dawały sie dotknąć, bo umykały. Od jakiegoś czasu Czarnusia jest bardziej ufna. Przychodziła do mnie na kanapę, a teraz odkąd jest Mikus przychodzi na stól i nie ucieka gdy ją głszczę. Myślę, że to polubiła. Koteczka jest bardzo miła. Ma delikatne futerko i piękne okrągłe oczka. Myślę, ze dzięki niej pokochałam bardziej czarne koty. Do niedawna jeszcze nie lubiłam tej maści. Oczywiście nigdy nie odrzuciłam czarnego kota, bo patrzę na charakter, a nie wygląd. Kieruję się sercem. Dzikiemu kotu nie narzucam się jest, bo jest... Trwa obok. Jest bezpieczny. Nie musi mnie kochać. Nie musi być przymilny.