Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jak często sabotujesz swoje cele?

Sabotowanie celów to chyba całe moje życie. Lubię sobie zaplanować, wyobrazić, zrobić wszystkie scenariusze w głowie i jak się tym wszystkim nacieszę, to potem nie robię nic. Bardziej mi się podoba myśl o danej rzeczy niż ona sama. Lubię oglądać ubrania na Zalando i dodawać sobie do ulubionych, a potem oglądać je i usuwać z ulubionych te, które są już wyprzedane, ale średnio chcę kupować te ubrania. Może dlatego, że mam ich za wiele? Podobnie lubię słuchać jak kolega był na kolejnym koncercie Muse czy festiwalu rockowym, i nawet chodzi mi po głowie, aby upolować bilety, ale jak ostatnio były na Metallicę za stówkę bilety to nie potrafiłam ich kupić. Usiadłabym gdzieś daleko na trybunach i widziała malutko, za to czuła muzykę w trzewiach, a jednak nie. Sama myśl i wyobrażenie tego koncertu mi wystarczy.

Podobnie jest z moimi celami. Zbieram na ogród i łapię się na myśli, że jeśli zmienię pracę to pójdę za własne pieniądze na kurs językowy do tej samej nauczycielki, do której chodziłam. Jest bardzo droga, ale jest super. Zbieram na ogród, ale dziś zamówiłam sobie 9 sadzonek alstromerii do ogrodu [mix kolorów jak poniżej]. Zbieram na ogród, a jednak na koncie jest jakimś cudem coraz mniej…

Mam też cele roczne – schudnąć, przebiec 1000 km… I jakoś też to sabotuję. Obecnie ogarnęłam się bardziej i trzymam posty tak, jak powinnam. We wtorek wyszło 900 kcal, bo nie jadłam obiadu, w środę 2040 kcal bo zjadłam obiad i trochę słodkiego. Takie żywienie mojemu organizmowi służy, odchudzaniu służy. Zapieprz w pracy także.

Więc jak często sabotuję własne cele? Niemal codziennie. Czasem myślę, ze po prostu celów mam za wiele.

Reszta wpisu pod linkiem: https://840805.siukjm.asia/a> Uwaga - dużo kwiatków!