Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Przeczytałam!!!!

Sapkowskiego oczywiście. Siedziałam do rana ale zwojowałam. Dziś oczywiście ledwie na oczy widzę. Ale czytając tyle komentarzy z wyrzutami pomyślałam, że pozbawiłam Was na tyle czasu przyjemności obcowania z moją osobą, to po prostu żal mi się Was Vitalijki zrobiło. Rozumie, że jak bardzo brakuje kogoś tak wspaniałego, cudownego jak ja. O egoizmie i egocentryzmie już była mowa, ale tak na wszelki wypadek dla kogoś kto tu się zabłąkał – traktuję siebie jak pępek świata, początek i koniec, a przede wszystkim jak najlepszą, najwspanialszą itd. istotę na tej plancie.

Dziś też będzie krótko. Jutro jadę do Warszawy i muszę wcześniej wstać. A jeszcze trochę robotki przede mną. A swoją drogą to ciekawe, kto wpadł na pomysł, że trzeba się rozliczać do końca roku. Przecież wszyscy wiedzą, ze przed świętami są ważniejsze i pilniejsze sprawy niż pisanie sprawozdań. Może jakiś osobnik służbę miał i nudziło mu się

U mnie przygotowania do Świąt idą pełną parą. Czyli przytachałam do pokoju drabinę i zamierzam umyć żyrandole. Zamiary i plany mam. Ale .... Sapkowski, sprawozdanie, Warszawa, remont w biurze i jeszcze kilka pomniejszych rzeczy składa się na to, ze drabina stoi na środku pokoju. Może jakieś kwiatki na niej postawie, żeby tak w oczy nie kuła. Zobaczy się.

Dieta czeka na lepsze czasy. Nowy rok to całkiem niezły moment na mocne postanowienia poprawy. Na szczęście waga pokochała te nowe cyfry i tak sobie je uparcie pokazuje. Ale uczciwie przyznaje codziennie ponad 50 minut na rowerku – nie mogę dać Miśkowi satysfakcji, na najniższych obciążeniach (kolano) i 1000 kalorii mniej. To według licznika, „ciutkę” zawyża ale jak to brzmi. Bilans energetyczny mniejszy o 1000 spalonych kalorii. Nikt ich nie widział (kalorii oczywiście), a uciążliwe cholerstwa jak nie wie co. Kaloryferek też postępuje. Dziś zaczynam 3 serie po 18 powtórzeń. Efekt jakiś tam pewnie jest.

Miało być krótko, a ja znów się rozpisuję.

Bawcie się dobrze maleńkie podczas świątecznych przygotowań. Życzę, aby drabiny nie wywoływały w Was wyrzutów sumienia. A może jakaś ładna narzuta na nią?