Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czy ja dam radę schudnąć?

Trzymaj się ciepło. Ma nadzieję, że obie córeczki poczują się szybko lepiej. A dieta? Może nie jest najważniejsza w tym momencie, chociaż może dawać złudne wrażenie kontroli nad czymś.

Pójdź do lekarza rodzinnego niech ci da skierowanie do psychologa. Na NFZ będziesz musiała trochę poczekać na termin. Nie wiem jak teraz po pandemii ale przed ja czekałam 2-3 miesiące. Dowiedz się czy możesz mieć wizyty telefoniczne czy tylko zwykłe. Zobaczysz jak będzie ci pasować tym bardziej przy małym dziecku.

Nie wiem jak jest u lekarza internisty, ale chodzę z synem do konkretnych specjalistów i można wybrać, czy chce się teleporadę czy "na żywo). I to w zasadzie podczas całej pandemii- w tamtym roku byłam na pierwszej wizycie u alergologa, przychodnia pełna dzieci. I nie daj się zbyć apapem. Współczuje ci z dzieciątkiem- na takie sprawy nie masz wpływu i to jest najgorsze. Życzę Ci, żeby się ułożyło jak najlepiej.

NFZ nakłada kary na przychodnie, które udzielają dzieciom teleporad, bo od marca mają obowiązek przyjąć dziecko w poradni "na żywo". Może powinnaś to zgłosić. Chyba, że na podstawie telefonu od razu powie Ci, że proszę przyjść z dzieckiem na tą godzinę. Ja tak miałam,a le wizyta odbyła się tego samego dnia bez dwóch zdań.

Hej, mozesz mi wysłać wiadomość prywatna? Mamy pewna wspólnotę doświadczen, może będę Cię mogła troszkę pocieszyć, ale nie chce tak publicznie. Pozdrawiam.

Co do dzieci, to dasz radę. Wszystko się ułoży - sama to przerabiałam, chociaż bez aż tak dużych problemów. Młody urodził się jako wcześniak, na szczęście nie potrzebował inkubatora, tylko cieplarki, ale co się strachu najedliśmy to nasze. Później też przez pierwsze 2-3 lata więcej uważaliśmy na pewne rzeczy, choć i tak nie uchroniliśmy go przed potężnymi problemami z zębami mlecznymi, które zaczęły mu się psuć jak miał mniej więcej rok. Co do bólu nogi u córki, to nie wiem w jakim jest wieku, ale mogą to być tzw. bóle wzrostowe kości. Córka znajomych tak miała, że z bólu nie mogła spać po nocach i dotyczyło to właśnie nóg.

To super wiadomość że córka robi postepy- bo robi...a nie miała łatwego startu. Co do powrotu do domu-pomysl o tym z pozytywnej strony- masz już spore doświadczenie z dziećmi , z niemowlakami. Myślę że jak przyjdzie czas to wejdziesz w tryb zadaniowy i wszystko się ułoży. I tak sądzę że przydałby ci się psycholog albo przynajmniej rozmowa z kimś życzliwym. Mam wrażenie że nie masz wsparcia. Co do odchudzania -niezmiennie wydaje mi się że za dużo i za szybko od siebie wymagasz. Może przez to że córki nie ma z tobą jeszcze w domu ucieka ci że jesteś naprawdę świeżo po porodzie, potem koniec laktacji-hormony szaleją. Myślę że powinnaś zacząć porządnie się odżywiać- przede wszystkim zdrowo. Bo musisz mieć dużo siły, a cukier tylko pozornie dodaje energii. Jedyne co na pewno możesz i powinnaś zrobić to zrezygnować ze słodyczy(kupnych). Tyle że myślę że tniesz kalorie i poprostu jesteś głodna...a do tego zestresowana. Co do meza- nie znam go ale patrząc po mężczyznach których znam to wielu z nich kiwa głową i przytakuje byle kobieta przestała gadać. A jeśli twój mąż "szuka rozrywki poza domem" w waszej sytuacji to jest świnia i tyle. I uwierz to ile ważysz nie ma tu znaczenia. Znam facetów którzy mają piękne żony i i tak je zdradzają.

Kochana, to trudne jest tak przestawić się z takiego trybu, kiedy nad życiem i zdrowiem dziecka czuwa szpitalna aparatura na tryb "domowy".. Przechodzilam to kilkukrotnie.. Ale udało mi się w tym wszystkim znaleźć balans.. To przychodzi z czasem..

Telewizyty u lekarza to jakoś śmiech na sali jeszcze dziecka?? I jak przez tel obejrzy zbada nogę corki ? Współczuję... A co do diety chyba dziś taki dzień bo i u mnie słabo... Trzymaj się :* z mężem się ułoży. I zdrówka dla malutkiej