Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
DZIEŃ 4 TYDZIEŃ 4

pkt 1) 5 posiłków zbilansowanych - dzisiaj wygrałam walkę z samą sobą przy kolacji.

Cały czas powtarzałam , że normalna ilość mi wystarczy, że nie muszę jadać dużych posiłków, że lubię jeść mało itp. 

Jadłam wolno i świadomie.

Dałam radę.

Pragnę takiego właśnie podejścia.

Tak bardzo rozważnego.

pkt 2) 50 minut treningu - kaplica...

pkt 3) wysypianie się - ZALICZONE NA 100%

Chcę rozumieć co się ze mną dzieje i dlaczego tak postępuję.

Wczoraj rozmawiałam ze znajomym psychologiem na temat osobowości tzn.

id, ego i superego.

Dało mi to tym razem dużo do myślenia i zaczęłam inaczej postrzegać samą siebie.

Chyba nie umiem Wam tego wytłumaczyć ale i nie o to chodzi.

Najważniejsze, że przestałam bezmyślnie wkładać do ust wszystko co mi smakuje w ilościach nieograniczonych żadnym rozsądkiem.

Za mną dopiero pierwsza doba a co będzie dalej zobaczymy.

Trudno mi o tym pisać.

Już kilka razy chciałam to co napisałam skasować.

Trudno - napisałam i niech tak zostanie.

Wiem...teraz wiem co mogę zmienić a co nie.

Czy schudnięcie zapewni mi życie długie w zdrowiu?

Tego nie wie nikt.

Może wcale nie.

Ludzie o normalnej wadze chorują tak jak otyli.

Otyłość tylko zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania.

Schudnięcie nie musi mnie przed chorobami ochronić.

Ale jest coś co wiem na pewno - będąc lżejszą i jeszcze lżejszą, i lżejszą o kolejny kilogram nie będą bolały mnie stopy. 

Łatwej mi będzie wstać z łóżka czy wdrapać się na taboret, chodzić po schodach. 

Będę sprawniejsza. 

Będę mogła chodzić na długie spacery, biegać, chodzić na Zumbę, tańczyć. 

I jeździć rowerem więcej niż obecnie. 

Mniej się pocić. 

Lepiej wysypiać. 

Nie chcę by ciało mnie tak ograniczało jak teraz. 

Ubierać się tak jak chcę. 

Chciałabym ubrać jeansy, białą koszulkę, marynarkę i trampki - wyglądać lekko i swobodnie. 

W grupie czuję się gorsza bo jestem otyła. 

Chcę wyglądać normalnie. 

Nie chcę wyróżniać się tym, że jestem otyła. 

I wiecie co...mogę to osiągnąć najpóźniej za rok a nawet pół roku.

Po każdym tygodniu czy miesiącu mogę czuć się lepiej.

I żaden smak w ustach nie jest wart by z tego zrezygnować.