Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Byłam dzisiaj w Tęgutach

Normalnie nazwa tej miejscowości mnie powaliła. Ale dopiero dzisiaj. Wcześniej rowerkiem też tam dojeżdżałam, ale kojarzyło mi sie raczej z ciągutkami, a dzisiaj już prawidłowo po prostu z tęgą babą. Widocznie to, że byłam kiedyś blondynką jeszcze czasami się ujawnia.
Ale zimno było dziś, słoneczko mnie zmyliło. Czapeczkę wzięłam tylko dla osłony przed słonkiem, a potem byłam podwójnie zadowolona, bo inaczej cały rozum by mi wywiało. Za to kończyny chwytne mało sobie nie odmroziłam. Czego to człowiek (czytaj: kobieta) nie zrobi, żeby schudnąć! Chwalę się tak, bo właśnie dziś wróciłam z krainy leniwców plamistych. Zaliczyłam godzinę tanga z księciem małżonkiem i półtorej godzinki na roweku po górach i dolinach. Duma mnie tak rozpiera, że chyba jeszcze poprasuję z rozpędu stertę prania. Ale to tylko "chyba", nic pewnego, bo jak Michnikowskiemu "to szybko mija mi".
Jeśli chodzi o księcia małżonka, to doszłam do wniosku, że z facetem trzeba jak z dzieckiem, trzeba mu ustąpić, jak mądry głupiemu, hihi. Wczoraj z koleżanką stwierdziłyśmy, że faceci po prostu mają jakiś defekt, który po pewnym czasie się ujawnia, ewentualnie jest widoczny od początku. Wtedy lepiej, bo wiadomo w czym rzecz. Trudno, towar wybrakowany, nic nie da się zrobić!
Wczoraj imprezkowałam! Fajnie było, zlazło się do nas 10 osób. Popiliśmy piwka. pogadaliśmy, pojedliśmy, było wesoło. To była taka inauguracja długiego weekendu majowego. Oj, bo zapowiada się ciężki okres. Imprezki lecą jedna za drugą. Mam nadzieję, że przed 7.05 wrócę do normy :)
Jeśli chodzi o dietkowanie, to całkiem nieźle. Trochę poszalałam, ale nie mam żadnych wyrzutów sumienia. Nie przeholowałam, jednak dziś na wagę nie stanęłam. Po pijaku się nie ważę, hihi. Od dwóch dni biorę tą zelixę i czuję się dobrze, minęła mi chcica na żarcie. Zastanawiam się, czy to nie efekt placebo, bo nie chce mi się wierzyć, że to tak od razu działa. Kto to tam wie? W zasadzie nieważne, grunt to normalnie jeść i nie podjadać.