Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Piątek

Ależ na dworze jest pięknie. Wszystko pokrye pierzyną śniegu. Śnieg mnie cieszy. Uwielbiam taką lekką zime ze śniegiem. Oby leżał jak najdłużej. Chciałabym zrobić trochę zdjęć, ale nie bardzo mi sięchce wychodzić na dwór. Spacerów nie lubię nawet w taką pogodę.

Sebastian dojechał szczęśliwie. W domu zrobiło sie pusto i spokojnie, a raczej cicho. W zasadzie Sebastian spokoju nie zakłóca, ale sporo muzyki słucha i telewizję oglada. Cicho więc nie jest. Drogę miał fatalną, bo sypało. Tyle dobrego, że nie było ślisko. Strasznie sie martwiłam, ale do czasu. Później przypomniałam sobie czasy gdy w domu były trzy samochody. Wtedy wszyscy zima jeździli przecież. Do tego rodzice mieszkali na wsi w górach, a tam drogi wąskie, kręte i przepaście obok. Jeździłam i ja do nich zimą. Nie było paniki i nikt nie myslał ciagle o katastrofach. Wtedy tam śniegi były po pas i pługi nie dojeżdżały. Samochodów było mało. Jeździło sie koleinami po ubitym śniegu i koła buksowały. Od dawna samochodu nie mamy i stad chyba ten strach. Zdziczenie i zdziwaczenie ot co...

Dziś Krzysiek jedzie na zakupy. Musi kupić wszystko na zupy, bo jeśli waga nie będzie spadać to od poniedziałku zupy. Od jutra ma urlop. Będzie w domu kilka dni. 

Wczoraj przyszły mi bazy do kartek i podziałałam. Jedna kartka powstała na wyzwanie na blogu.