Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Piątek

Upał odpuścił, a ja trochę odżyłam. Już nie siedzę przy wentylatorze. Dziś go schowamy i oficjalnie powitam jesień. Słońce juz jesienne. Już nie takie jaskrawe i tak nie grzeje. To okres gdy powinny się zaczynać grzyby w lasach. Niestety na razie nic nie ma ani u mnie ani u Sebastiana... Na targu też nie ma. Obawiam sie, ze w tym roku juz nie będzie i będę musiała bazować na pieczarkach i boczniakach. Bez grzybów żyć nie potrafię.

Wychodzę teraz częściej na dwór do pracy i działam mimo bólu kości. Plewienie prawie skończone. Dziś moze zrobię resztę.

Ból kości mnie bardzo martwi, bo zaczyna mi przeszkadzać w codziennych czynnościach. Tym razem boli mnie kręgosłup i biodra. Boli tyko podczas stania i ruchu. Gdy siedzę i lezę problemu nie ma. Niestety przeszkadza tez podczas jogi i nie wszystkie asany dokadnie robię. Boję się chłodu, bo wtedy moze boleć gorzej. Robię zabiegi Reiki i uzdrawiania pranicznego, ale to pomaga tylko na moment. Na rzadne zabiegi i rehabilitację się nie wybieram. Miałam gdzieś książkę z ćwiczeniami i moze ja odszukam. Lekarz jest wykluczony, bo da mi leki, a ja chemii unikam jak mogę...

Dziś albo jutro teoretycznie powinien przyjść do pracy znajomy. Chyba w tym roku z malowania sypialni zrezygnuję. Na pewno będzie robota placyku w ogrodzie, z tym, ze rezygnuję z betonu i zostanę przy zwirze. To ponoć rozwiązanie bardziej naturalne. Konieczny jest otwór między sypialnią a pokojem dziennym  no i płot. Sypialnię jeszcze zobaczę. To będzie zależalo od znajomego czy znajdzie czas... Trzeba też zrobić schody na podworku, bo je koparka rozwaliła.  Może pokój dzienny pomaluje mi Sebastian. Chce koniecznie przyjechać w październiku, a ja się waham. Układy planet wtedy będą zle i mogą być konflikty. Jest jednak praca. Chcę by mi skręcił skrzynie na warzywa. Moze zrobi mi dwie kolejne półki i powiesi.

Odkryłam czytanie na telefonie. Znowu będę czytała ebooki przed snem. To lepsze niz czytnik, bo mój się zacina...

Smutek

zakradł się niespodziewanie

chyłkiem wypełznął z cienia

spętał myśli czarnym powrozem

nie chcę by mnie objął  ramionami

przygarnął pochłonął

walczę

już brak mi sił

oddycham nim zaplatana we wspomnienia

na granicy szaleństwa

czy już na zawsze ja i on zespoleni

zasiądziemy w mrocznym kącie

czy  już jutro wyciągnę dłonie do światła

a dusza zatańczy i rozjarzy się radością