Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
środa

W tym roku Krzysiek jedzie na groby do Ryk po 1  XI. We Wszystkich Świętych pojdzie ze mną na groby moich bliskich. Musimy zalatwić jakiś transport. Zawsze jeździł ze mną sąsiad, ale nie wiem czy w tym roku też pojedzie. Jeśli nie, trzeba będzie wezwać taksowkę.

U mnie nadal trwają prace w domu. Dziś chcemy posprzątać jedną sień. Są trzy. Prace na dworze utknęły, bo ciągle pada. 

Czarno widzę wysypanie żwirkiem koło grobów w tym roku. Chciałam też kupić na groby jakieś ozdoby. Myślałam o małych rzeźbach, ale tanie nie są i trochę boję się kradzieży albo złośliwości. Zdecydowałam się na misy z kwiatami, bo mniej będą zwracać uwagę. Dziś chcę zamowić w klasztorze modlitwę za moich bliskich. Robię tak co roku. Myślę o tym, żeby zamówić mszę w kościele, ale nie wiem jak to załatwić.

Wczoraj przyszły chodniczki do sypialni i część kwiatów. Sypialnia już jest prawie gotowa. Mamy wszystko co potrzebne. Trzeba tylko przewiesić dwie połki, bo wiszą krzywo. Chodniczki dodały przytulności i są cudownie miękkie.

Przedwczoraj była zimna noc i zostawiam po raz pierwszy Kajtusia w pokoju z kotami. Był spokój i już go na noc nie będę wynosić do ganku. Jest zbyt zimno, a on uwielbia ciepło, bo wygrzewa sie przy piecu. Dziura w ścianie miedzy sypialnią, a pokojem dziennym zdała egzamin, bo jest cieplej kilka stopni.

***

dobre słowo

dociera do serca i otwiera je

jak czarodziejski klucz

utula i kołysze na otarcie łez

jest niczym serdeczny uśmiech

posłaniec miłości

niczym tkliwość czuły gest

niczym kojące ciepło ramion

każdy je ceni każdy łaknie wchłania

lecz nie każdy nim darzy

pamiętasz gdy jeszcze pieściłeś mnie słowem

moc dobrego słowa

i chwile po

pamiętasz