Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Poniedziałek

Niedyspozycja mi przechodzi. Odzyskałam siły, ale węchu nie mam nadal. Katar już mniejszy, bo tylko nos czasem trochę zatkany, ale nie ma uporczywego cieknięcia z nosa. Kaszlu prawie nie mam.  Myślę, że to może być covid. Wiedzieć nie będę, bo nie zamierzam się zbadać. Krzysiek pracuje na dworze to raczej nikogo nie zarazi. Ja nigdzie nie bywam. Boję sie tylko o mamę. Wie co ryzykuje, ale chce żebym przychodziła. Krzysiek już zdrowy. Jeszcze tylko czasem trochę kaszle.

Zabrałam się za pisanie prac zaliczeniowych. Mam do napisania trzy do początku grudnia. Jeśli zajęcia będą zdalne to mam je przesłać emailem. Jeśli w szkole to zabiorę ze sobą. W styczniu będzie egzamin. Za tydzień zajęcia ale ja do szkoły nie pojadę, bo jeśli mam covid to jeszcze będę mogła zarażać.

Dziś Krzysiek jedzie do miasta. Trzeba opłacić rachunki i kupić to i owo. Do jedzenia też choć z braku węchu i smaku apetytu nie mam, ale żoładek się jedzenia domaga. Chcę kupić mięsa i ryb, zeby się wzmocnić. Wczoraj zrobiłam sałatkę z brukselki i kapustę z pieczarkami. Dziś moze będzie żurek na białej kiełbasie o ile Krzysiek kupi. Do tego ma być jajecznica. Teraz jem dwa posiłki dziennie i mi dość.

Mam problem z momi dwoma koteczkami Onką i Majką. Obie są chyba za grube i dużo jedzą. Zwłaszcza Majka dużo je. Niby jest słodka taka okrąglutka, ale boję sie problemów ze zdrowiem. Teraz pilnuję i od jedzenia odciągam, ale mi jej żal gdy widzę smutny pyszczek.

Mama jednak kupiła książkę o czarnej magii. Przeczytała kawałek, resztę przerzuciła i nie spała w nocy. Przyznała mi rację, ze nie trzeba było kupować. Uważa, ze trzeba ją wynieść z domu.

Obraz ktory zaczęlam maluje się gorzej niż fatalnie. Drobniutkie elementy do tego kiepsko opisane.