Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dzień jak ...

Czytałam ostatnio, że w grupie raźniej i automatycznie wzrasta szansa odniesienia sukcesu. Zaczynam w to wierzyć J Czytam Wasze historie i nabieram otuchy. Udało się niektórym z was zamienić porażkę w sukces to … dlaczego mnie ma się nie udać ? ;)

Dziś dzień próby – pierwsze urodzinki w pracy. Wiem, ze dam radę. W początkowym stadium podekscytowania i euforii wszystko zniosę. Gorzej będzie za miesiąc… dwa… trzy. Ale spokojnie, bez emocji. Będę się martwić jeśli wytrwam.  A wytrwam bo musze ;) Dla siebie. Problemem jest to, że wszyscy się przyzwyczaili do tych kilogramów ponad stan i twierdzą „że mi to pasuje”. Jasne… ciekawe czy o sobie mówiliby to samo????

Swoją drogą to ciekawe, bo kiedy uda mi się zgubić parę kilo od razu zauważają różnicę ;)

Może jednak … nie do końca mi pasuje?

Poza tym stanęłam przed lustrem i … pora na uczciwość wobec samej siebie. Przeszkadza mi to ;) Jasne, ze …są gorsze ;) ale są tez i lepsze ;) Złoty środek nie zawsze jest taki „złoty”. Nie chcę oglądać się na innych. Chcę spostrzec w lustro i stwierdzić, ze jest ok.

Liczę na to, ze uda mi się to w czerwcu przyszłego roku J Bądźmy realistkami J Szybciej nie ma szans ale … to przecież już niedługo. Łatwiej będzie kiedy zauważę pierwsze drgania …. wagi ;) no … drgaj wago , drgaj ;)