Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Kapara

Wyprawa do Rumunii skończyła się szczęśliwie. To była podróż życia :).

Niestety miesiąc temu podnosiłam coś bardzo ciężkiego i kręgosłup odmówił posłuszeństwa. Odpadła właściwie każda możliwość sportu. No chyba, że szachy sportowe. W związku z tym bardziej trzeba było się skupić na tym, co jem, by nie przytyć do rozmiarów sprzed odchudzania. I tak zasmakowała mi... czekolada, cukierki, tłuste sosy i golonko. Nie ma to oczywiście wiele wspólnego z dobrym odżywianiem, ale nic nie robiąc człowiek po prostu sięga po to, co jest pod ręką. I tak minął mi miesiąc. W końcu powiedziałam sobie STOP. Stanęłam na wadze i zobaczyłam 4 kg więcej. Bywa :). Kręgosłup kręgosłupem, ale nie pomogę mu nabierając kilogramów ;). Wróciłam do racjonalnego odżywiania i już 1 kg mniej. Przecież wiem, jak to robić :D. Brakuje mi ruchu i sportu, ale jeszcze długo będę musiała na nie poczekać. A zrzucić nadprogramowe kilogramy z chorym kręgosłupem się uda ;).

To od zawsze było moje marzenie - jeździć motocyklem. Jednak nie jako "plecaczek", a pełnoprawny motocyklista. No i stało się. Prawko zrobiłam, motór mam. 

Zapragnęłam przygody, więc... wakacje spędzam motocyklowo w Rumunii. To samotna wyprawa, tzn. ja i moja Honda CBF 600 SA. Już tydzień jeździmy po tym przepięknym kraju. I obalam wszelkie mity, które mamy w głowach - Rumuni to przecudowni ludzie (nie mylić z Cyganami). Szczerzy, otwarci i pomocni. A ich kraj... bajka i poezja. Zobaczcie sami :D. Przejechałam prawie 3 tyś. kilometrów, zobaczyłam rzeczy od których uśmiech sam wskakuje na usta, poznałam cudownych ludzi. Po prostu cudowna podróż. A jeszcze mam dwa dni :D.

Dziewczyny, realizujcie marzenia. Nie odstawiajcie ich tylko dlatego, że... coś tam... ;)

Ja i moja dzielna Hondziczka :)

Wesoły Cmentarz w Sapancie

Transalpina

Trasa Transfogarska

Wulkany błotne

Zamek Drakuli w Branie

Sighisoara

Jako pastereczka :)

I gdzieś w trasie z nowym przyjacielem :D

Jeżdżę na rolkach, biegam, pływam. Staram się robić coś codziennie. Ruch wpływa dobrze nie tylko na ciało, ale także umysł. I jest trochę jak narkotyk - bardzo wciąga. Jeden dzień w tygodniu nie robię nic. Odpoczynek też jest ważny. 

Waga bez zmian - 53,5 kg. Tylko objętościowo mnie mniej. I w sumie tu pytanie do was. Czy nie macie zbędnych ciuchów w rozmiarze 34-36 na zbyciu? Już wszystko na mnie wisi i czeka mnie kolejna wyprawa po ciuchy (nienawidzę zakupów).

A to mój ostatni nabytek. Kolor, jak dla mnie - CUUUUDO! Słitfocie nie są moją mocną stroną ;).

Ostatnio sprawiłam sobie nowe buty do biegania. Absolutna rewelacja. Stawy są wdzięczne i nie bolą :).

A przede mną jeszcze wakacje. Co prawda tylko kilka dni, ale zawsze coś :)

Owładnęła mną rolkomania. Postanowiłam sprawdzić moją wytrzymałość i wybrałam się na szaleństwo rolkowe. Wzięłam ze sobą mojego wiernego towarzysza Gacka i pojechaliśmy się sprawdzić. Gacopies przebiegł swoje 6 km i powiedział "Pańcia dalej jeździj sobie sama". Wrzuciłam go do auta z michą pełną wody. Okna uchylone, dzień raczej chłodny, auto w cieniu, więc byłam pewna, że psisko mi się nie ugotuje. A ja - w pełnym tempie dalej na trasę. Przejechałam 37 km i stwierdziłam, że może wystarczy... Mięśnie paliły nieco i nie chciałam przegiąć.

W domu prysznic, kolacja i do łóżka. Dopiero wtedy poczułam te kilometry w mięśniach... Myślałam, że następnego dnia nie wstanę z łóżka, ale... o dziwo po zmęczeniu i zakwasach nie było śladu. Ufff :). Już planuję kolejną trasę :D.

Wybrałam się wczoraj na rolki. Tym razem bez psiura, bo chciałam się nieco zmęczyć. Dystans 30 km w niezłym tempie. A tu niespodzianka - deszcz. Taki ciepły, letni. Ludzie pouciekali, jakby kwasem z nieba lało. Mi się podobało. Przemokłam całkowicie, ale zaporę, na której jeżdżę miałam tylko dla siebie :D. Burza przeszła, a ja szybko wyschłam. Cudnie było :). 

Aaaa i waga się trzyma - 54 kg ;).

Wiosna nastała. W jadłospisie więcej warzyw i owoców. A ruch zwiększony. Bo dzień dłuższy, bo cieplej, bo po prostu się chce. A waga coraz niższa. Dzisiaj stanęłam i oczy przetarłam ze zdziwienia. 55 kg. Tego w planach nie było. Faktycznie ciuchy się jakieś większe zrobiły. Nie sądziłam, że to powiem, ale więcej nie chcę chudnąć. W sumie spadło ze mnie 34 kg. Chce się żyć :-).

Nie robiłam żadnych wpisów w pamiętniku, bo właściwie nic się u mnie nie zmieniło. Efekt jojo nie wystąpił. Obecnie trzymam wagę 57 kg (to nawet mniej, niż początkowo zakładałam) i od bardzo dawna jest stała (oczywiście z maleńkimi wahaniami). Dietę trzymam, a właściwie to nie dieta tylko racjonalny sposób żywienia. Jeżdżę dużo na rolkach, bo niezwykle lubię ten stan aktywności. A we wszystkich aspektach życia towarzyszy mi mysz na sterydach, czyli mój bulterier :). 

Życzę wszystkim, żeby po schudnięciu również zatrzymali się na wymarzonej wadze :).

No i kupiłam sobie wymarzony motocykl. Już nie jestem "plecaczkiem" tylko pełnoprawną motocyklistką. Ale jazda!