Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nic się nie dzieje!!!!!!

No prawie nic, tydzień minął smętnie  waga lekko drgnęła w dół. Przez tydzień  na Mazurach przybrałam 1,2 kg i teraz będę gubić to przez 2-3 tygodnie. Ale widać tak musi być, bo coś się nie mogę zmotywować do reżimu dietkowego. . W czwartek byłam w Koszalinie po odbiór wyników z mamm.ografii / wszystko OK!/ , ale przeżyłam po drodze okropną ulewę przed Koszalinem. Na odcinku ok. 5 km przed Koszlinem złapała mnie taka ulewa , jaką mogłam dziś oglądać w TVN . Nie padał  na szczęście grad , tak jak dziś we Władysławowie, ale mało brakowało ,by woda wlewała mi się do samochodu. Trwało do kilka minut , ale wystarczająco długo , by przeżyć mały horror. Inaczej się ogląda takie zjawiska meteorologiczne w telewizorze, a inaczej jak się jest w centrum takich wydarzeń. Przede mną wyjazd we wtorek do Zielonej Góry i mam nadzieję, że takich zjawisk atmosferycznych nie będzie. . Mam też smutniejszą wiadomość , z ostatnich dni. W piątek zadzwonił do mnie z Pabianic / moje rodzinne miasto/ mąż mojej przyjaciółki z lat szkolnych i powiadomił mnie, że Danusia zmarła 8 sierpnia na nowotwór płuc. Chorowała przez rok i mimo intensywnego leczenia  , radioterapii , chemioterapii , nie dała rady. . Byłyśmy koleżankami w podstawówce i  przez cały okres szkoły średniej. Zawsze jak przyjeżdżałam do Pabianic , odwiedzałam ją i zdarzało się , że  nieraz przegadałyśmy ze sobą  całą noc . W ubiegłym roku w pażdzierniku , też byłyśmy umówione na spotkanie, ale Dana nie przyjechała do mnie do hotelu . Dzwoniłam do niej i usłyszałam, że nie przyjedzie, bo czuje się słabo i właśnie położyła się do łóżka. Już wtedy doskonale wiedziała , że  jest śmiertelnie chora i nie chciała mnie tym obarczać. Wiedziała, że pozostało jej nie więcej niż rok życia . Nie mogę uwierzyć, że jej mąż nie mógł mi o tym wcześniej powiedzieć , ale taka była jej wola. W pażdzierniku odwiedzę jej grób , bo pojadę jak co roku, na groby moich rodziców. Takie ŻYCIE!!!!!!!!   Mam nadzieję, że Was nie zanudziłam i proszę o wyrozumiałość . Odezwę się do Was pod koniec tygodnia , po powrocie w czwartek z Zielonej Góry. Serdecznie pozdrawiam wszystkie moje Vitalijki. Krystyna