Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
My dziewczyny

Jak udało Ci się wyjśc z bulimii?

tego nie wiedzą nawet najstarsi górale. ;) ale trzeba miec nadzieję, że jednak będzie fajnie. :D

o ja czasem lubię swoje ciało czasem nie, wiem dziwna jestem ;D

Jesteś idealnym przykładem że można wyleczyć się z zaburzeń odżywiania-dziewczyny powinny brać z ciebie przykład. Akceptacja-jest MEGA(CHOLERNIE) ważna-dlatego przeszłaś dużą zmiane-zewnętrzną i wewnętrzną i chwala Ci za to=P=*

Cieszę się, że po zaburzeniach odżywiania można mieć takie podejście. Sama zaczynam dostrzegać coraz więcej dziwactw i przekonań, których byłam pewna,, które były dla mnie więzieniem, bo ciągle ograniczały. Sama nieustannie budowałam jakieś głupie schematy, według których wędrowały moje myśli. Myślałam, że to było słuszne. Teraz widzę, że jedzenie jest dobre, bo potrafi budować relacje z innymi ludźmi, odżywia ciało, które musi myśleć, pracować. Mam łzy w oczach, bo to jest przykre, jak myślałam wcześniej...

hm.... no nie, nie dziennie:) ja ćwiczę, tak aktywnie, koło 60 minut, 3- 4 razy w tyg, i wtedy je robię:) sądzę , że jeśli będziesz je robić częściej, to pewnie szybciej dojrzysz efekty:) ja jednak boję się przetrenować nogi - bo już kiedyś się tak załatwiłam.... i przez 2 tygodnie leżałam, nawet chodzenie mnie bolało, piekło wręcz. To zależy od Ciebie - jak dasz radę, to ćwicz... ja teraz nie chcę chudnąć, a wymodelować tylko nogi i brzuch....więc 3- 4 razy mi wystarcza:) Mam nadzieję, że u ciebie tez zadziałają:) Buziaki!

oh..... no ja się zgadza z tym co napisałaś. ostatnio nawet parę pamiętników, usunęłam z listy znajomych, bo ja tego po prostu czytać nie mogłam :( szkoda mi ich, boję się o ich zdrowie, a z drugiej strony, nie mam prawa im mowić co mają robić...wolałam więc nie czytać, nie mieć świadomości, co one robią swojemu organizmowi i psychice.... a co do 8 minute leg, sama ćwiczę, już koło miesiąca, razem z innymi ćwiczeniami, rozciąganiem i balsamami - już widzę małą poprawę w jędrności ud:) buziaki!