Temat: ślub i wesele a ciężka choroba rodzica

Cześć kochane.

Chciałabym dzisiaj poruszyć bardzo trudny dla mnie temat i zapytać, co Wy zrobiłybyście na moim miejscu.

Otóż mamy zaplanowany ślub na koniec czerwca 2019, miało być tradycyjnie wesele na ok. 100-120 osób, wiadomo alkohol, dj, tańce do białego rana itp. Niestety niedawno zdiagnozowano u mojego Taty raka z przerzutami, raczej nieoperacyjny więc w grę wchodzi tylko terapia paliatywna, dokładnie jeszcze nie ustalono, to świeża sprawa. Tata póki co czuje się ok, jednak przeszedł już udar i ogólnie nie jest sprawny w 100%. Lekarze nie mówią na razie żadnych rokowań, jednak niestety patrząc na statystyki nie są one zbyt optymistyczne, najczęściej jest to kwestia kilku miesięcy. Wiadomo, że choroba Taty jest teraz na pierwszym miejscu, wszyscy staramy się jak najlepiej to wszystko ogarnąć na ile sytuacja pozwala i cała reszta zeszła na dalszy plan, jednak z narzeczonym musimy podjąć jakąś decyzję co do ślubu.

Wiemy na pewno, że ślubu nie będziemy przekładać (kilka miesięcy temu wzięliśmy cichy ślub cywilny, na którym obecni byli tylko rodzice i świadkowie i nie chcemy już dłużej czekać z kościelnym), poza tym Tata na pewno by nie chciał żebyśmy z Jego powodu zmieniali plany, co za tym idzie przyspieszanie też raczej nie wchodzi w grę, bo nie chcemy żeby myślał, że już postawiliśmy na Nim krzyżyk i nie wierzymy, że dożyje do czerwca. Jednak może być różnie, pogodziłam się już trochę z tym, jak jest (wiem, że pisząc w ten sposób mogę wyjść na bezduszną ale uwierzcie, że przepłakałam długie godziny zanim jakoś przyjęłam to do wiadomości). Z drugiej strony też na pewno nie wyobrażam sobie tradycyjnego wesela, na którym mój Tata nie będzie w stanie być, dlatego od razu stwierdziliśmy, że wielka impreza jaką planowaliśmy, nie wchodzi w grę. 

Rozwiązanie, ku któremu skłaniamy się najbardziej jest takie, żeby wziąć normalny ślub kościelny, ale okroić listę gości do naprawdę najbliższej rodziny i znajomych (i tak będzie to jakieś 60 osób, narzeczony ma dużą rodzinę), wynająć mniejszą salę i zorganizować uroczysty obiad, potem tort, kawa i ciasto, i tutaj pojawia się kolejny dylemat, albo zakończyć na tym i rozejść się do domu, jednak chciałabym też trochę "zostawić sobie otwartą furtkę", bo gdzieś tam jeszcze wierzę, że może Tata dotrwa do tego czasu w miarę w dobrej kondycji i będzie w stanie być z nami, dlatego żeby była możliwość posiedzenia dłużej dołożyć zimną płytę i ewentualnie jakiś alkohol (np. wino), żeby jednak całe wydarzenie miało trochę bardziej wyjątkowy charakter niż sam obiad.

Jest to bardzo ciężka decyzja, bo to wszystko nie tak miało być, Tata miał mnie prowadzić do ołtarza i moim marzeniem było mieć prawdziwy, tradycyjny ślub, z którego będę miała piękne wspomnienia dobrej zabawy itp, jednak niestety takie jest życie i już pogodziłam się z tym, że nigdy już wymarzonego ślubu mieć nie będę, bo nawet gdybyśmy przełożyli np na kolejny rok to nic już nie będzie takie samo bez Taty, dlatego chciałabym podjąć najlepszą decyzję adekwatną do sytuacji i być może Wasze osobiste refleksje trochę mi w tym pomogą.

Dzięki tym, którzy dotrwali do końca i bedą chcieli się wysilić i coś napisać ;)