tzn, to jest taka mysl obok ktorej rownolegle jest: Wow, ile ona osiagnela! Wpadla w dolek 100kg i sie ciezka praca wygrzebala iw yglada teraz super! Ile to musialo ja kosztowac, ile silnej woli, samozaparcia - szacunek jej sie nalezy!
I potem, jak u czarownic Pratchetta, jest ta trzecia mysl rownolegla, ze i ja sobie te zdjatka zrobie. Fakt, nie bedzie tego efektu, bo ja tylko 10 kg chce schudnac, a przeciez i 5 i 7kg tez juz by mi starczylo pewnie, ale no zrobie.
I co???
edit-do swego zdjecia!
O ty krowo wielka, jak ty tego tluszczu, cellulitu, walkow moglas nie widziec?!!!
Ze ci nie wstyd bylo jesc w miejscach publicznych???
Nic dziwnego ze w spodnie sie nie miescisz!
I na razie nie wklejam zdjatka, bo nie ma porownania tylko zalamka. Bo rzeczywiscie zaslepki sa jakies na oczach, jakos tak sie czlowiek do siebie przyzwyczaja, bo te kilogramki to tak podstepnie, powolutku sie gromadza....i sie przestaje zauwazac. Lustro nie klamie, ale jeszze trzeba spojrzec i zobaczyc co tak naprawde pokazuje!
