Pamiętnik odchudzania użytkownika:
PoTrupachDoCeluuu

Gubię się.
Waga źle waży- zepsuła się. Każda miara jest inna.
Różnica w wadze, Różnica w centymetrach. 
Zaczynam wariować. 
Dlaczego to musi być takie ważne? 

Mówią do mnie musisz jeść
Przyprawy kawałki, pierogi, ciasta, bułki, chleby, kremy, pasta 
Cielak, świniak, kura, ryba, królik, zając, kawał grzyba, 
Sery, desery, cukier, owoce, donnuty angielskie, torty i rzygam! 

Mam wielki zaszczyt poinformować, iż moja waga wskazała dziś 65kg.

Ale...

Nie cieszę się mocno, ze względu na kilka rzeczy, mianowicie:
-zaraz święta i trzeba będzie siedzieć przy stole jeść; nie mam jak uniknąć takiego jedzenia i będę czuła presje mamy, żebym jadła, jadła i jadłaaaa..... BUM!
-oczywiście ważę się z rana, bez ubrań, przed @ będę 100kg cięższa, chciałabym żeby waga wskazywała tyle nawet pod koniec dnia
-nie mam swoich wymarzonych 95 w biodrach..
-no i nogi ciągle grube
-w sumie to chcę jeszcze schudnąć

Macie może jakieś sposoby na odchudzenie łydek? Schudły oczywiście razem ze mną, ale dalej wyglądają jak serdelki, bleeeeh.

Wstaję rano, patrzę na termometr a tam 11 stopni! No ludzie..! 2 dni temu było -4..
Dziś ostatni dzień w pracy. Całe szczęście :) W końcu zasłużony urlop!

Miłego dnia Wam życzę,
Miłej pracy, szkoły i dużo siły na cały dzień :)

D.

Sobota, sobota, sobota. Powinnam jeszcze lenić się w łóżku i nabierać sił na Świąteczne zakupy. Niestety, uczelnia wzywa!

Mam dziś ogromnego lenia. W zeszłym tygodniu w weekend też miałam zjazd. Także tydzień po tygodniu. Pocieszam się tym, że później pracuję tylko do piątku i .... 2 tygodnie wolnego! :D Ale potem powoli zaczyna się sesja, także podczas urlopu trzeba będzie się uczyć.. I kiedy tu odpocząć i się odstresować? Czuję się strasznie zabiegana i brakuje mi chwili dla siebie. Dłuższej chwili.

Wczoraj pojechałam do pracy autobusem a wracałam sobie połowę drogi na piechotkę (jakąś godzinkę szłam) potem wsiadłam znów w autobus. Miło było. Dotlenić się, przejść, pooglądać świąteczne dekoracje. Przez ten brak czasu i pogodę wcale nie czuję nadchodzących świąt... :( I najgorsze jest to, że nie mam jeszcze wszystkich prezentów i nie wiem co kupić! 
Co Wy kupujecie pod choinkę?

Pozdrawiam,
D.

Witajcie Drogie Vitalijki.
Piszę posta leżąc w łóżku i popijając kawę.
Tak mało jest takich chwil jak ta, żeby odsapnąć.
Mianowicie ładuje się przed pracą - dziś na 10! :)

Dopadło mnie jesienne przeziębienie. Dziś już jest lepiej, bo mogę ruszać szyją ;)

Jak Wam idzie trzymacie diety w tym trudnym miesiącu - grudniu? 
Ja codziennie walcze ze sobą, zeby nie rzucić się na Mikołajkowe słodycze. 
Chciałabym bardziej rygorystycznie trzymać dietę, ale mam problem bo moja mama strasznie się czepia. Nie wiem co na to poradzić. Chcę jeszcze schudnąć a przez nią mam z tym problem. Twierdzi, że przesadzam i mam anoreksję O.o
Po prostu zawsze byłam grubą dziewczynką a teraz nie może się przyzwyczaić, że jest inaczej...
Ach te mamy...

Czas powoli się zbierać. Zapowiada się długi dzień.
Pozdrawiam Was serdecznie!
D.

Witajcie,

Nie było mnie tu równiutko rok. Ostatni wpis z października 2014. Nawet nie wiecie ile rzeczy się wydarzyło.

Przeszłam 2 operacje - 2 guzy - na szczęście nowotwory łagodne.
Dni spędzone w szpitalu i na rekonwalescencji chyba nigdy nie zostaną zapomniane.
Weszły One głęboko w moją głowę i zawsze gdy o nich myślę robię się poddenerwowana i niespokojna - oczywiście pod względem badań i czasu poświęconego na nie, dochodzeniem do siebie, bezradnością i przede wszystkim bólem.

Pierwsza operacja była laparoskopowa - jajnik.
Druga niestety już normalna (wątroba). Także mam na brzuchu dziarę.

Każdego dnia gdy spoglądam w lustro widzę, co przeszłam i wiem, że będę widziała do końca życia. Pozostaje mi dziękować, że diagnoza brzmiała - "guzy łagodne".

Choroby wiążą się ze zmianą życia. Przede wszystkim z brakiem możliwości jakiegokolwiek ruchu przez jakiś czas, co ciało niestety odczuwa.
Po pierwszej operacji przytyłam do 73kg. Byłam załamana. Ale zaczęłam wprowadzać dietę i utrzymałam się na poziome 70kg aż do drugiej operacji, która była 3 miesiące później. Muszę przyznać, że mimo większej ingerencji w organizm (bo jednak cięcie) byłam bardziej zmotywowana, żeby znów zacząć działać. 2 tygodnie po operacji byłam na specjalnej diecie. Niestety prawie wcale się nie ruszałam. Wyłam z bólu, gdy miałam usiąść. Mięśnie brzucha płakały, zarówno dolne jak i górne, tym bardziej górne.

Jednak zacisnęłam zęby i dałam radę. Zaczęłam chodzić, powoli ćwiczyć, biegać. Wszyscy mówili: za szybko! Zaszkodzisz sobie!
Mieli trochę racji. Zamiast poprawy występował ciągły ból okolic rany, tak jakby bardzo, bardzo silne zakwasy, które unieruchamiały mnie na około 2 dni.
W tym momencie zrobiłam sobie przerwę i wróciłam do ćwiczeń około miesiąc temu.

                                                                             Stan na dzień dzisiejszy:

Ciągle zamierzam dążyć do swoich wymarzonych 95cm w biodrach i 65kg (chociaż nie wiem, czy wymarzone nie jest 60kg ;) ) 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Taki mały sukces 50 dni. Jestem trochę zadowolona.
W końcu udało mi się wytrwać więcej, niż tydzień :)

Cel: 65 kg i 95 cm w biodrach.