Pamiętnik odchudzania użytkownika:
dolomia

Podjelam sie trudu, by jednak nie zajadac smutkow dnia dzisiejszego. 

Otrzymalam smutna i bulwersujaca zarazem wiadomosc. Smutno mi, ze nie mam wplywu na przebieg spraw, ale z drugiej strony czy mialabym dobre rozwiazania...? Pozostaje miec ufnosc, ze Ktos na gorze zatroszczy sie o powstaly balagan i cos z nim sensownego zrobi.

Popijam wiec wode...

Mam dzisiaj wystarczajaco entuzjazmu by ten dzien przezyc wlasciwie wedlug rytmu jadlospisu rowniez. Bede sie z pewnoscia bardzo strac. 

Dzisiaj moj dom wypelnil sie goscmi, ktorzy przychodzili juz ze swiatecznymi zyczeniami - a wiec harbatka, ciastka jakies male przekaski. I jak znalazl przydaly sie pouczenia pani psycholog, jak zachowywac sie w takich sytuacjach. Jakos ogarnelam sytuacje ale dis wieczorkiem trening... obowiazkowo!

Rano sie wazylam - i ku mojej radosci zanotowalam spory spadek wagi. Musze jednak przyznac ze w tym tygodniu bylam wierna diecie i sporo cwiczylam.... ciesze sie ogromnie z efektow!!! I pomyslec ze w ostatnim czasie juz zaczynalam watpic w swoje sily i mozliwosc schudniecia. Tak wiec zaczynam dzien od tej "energetyzujacej" wiesci.

Dzieki wszystkim, ktorzy podtrzymywali mnie na duchu od kiedy zalozylam ten pamietnik widzac w nim pomoc. Sprawdza sie stwierdzenie Mertona iz "czlowiek nie jest samotna wyspa" - a w tym kontekscie chudniecia i przekraczania swoich slabosci potrzebuje naprawde wsparcia drugiej osoby. Dziekuje zatem za zyczliwosc na tym oceanie ograniczen, niemoznosci ale tez pelnych wyzwan przygod!

Jako, ze jestem dzisiaj w domu i mam do zrobienia wiele drobnych spraw nie wymagajcych duzo energii, postanowilam pozwolic odpoczac mojemu zoladkowi. A wiec pije wode... oraz przygotowalam sobie salatke z 2 jablek i 2 marchewek (starte i skropione sokiem z cytryny) gdyby chwycil mnie glod. Poki co trzymam sie planu.

Po intensywnym dniu pracy... lekcji angielskiego... odpowiedzi na tysiace e-mail... male spiecie za linii z przyjaciolka i .... porazka: 2 czekoladki i 2 pierniczki. Tak oto sobie nie poradzilam z moim napieciem. Pozloscilam sie, bo wiem ze tak mi sie dzieje i niewiele zrobilam, by sie temu mechanizmowi oprzec. Coz trudno... bitwa przegrana ale wojna nadal trwa...

Dzien dobry, choc wypelniony praca i obowiazkami. Lubie kiedy mam sensowne dni, takie w ktorych moge cos zrobic dla innych, byc swiadomie mila dla innych a nie tylko skupiona na moich sprawach i mojej osobie. I to tez pomaga zyc w umiarze odnosnie jedzenia. Wedlug mnie zyc swiadomie to znaczy zyc w umiarze i pokoju serca.

udalo sie... sposob - zwyczajnie zajelam sie otaczajcymi mnie ludzmi a nie stolem... 

wieczorem udany trening... mam wewnetrzna zlosc na moja slabosc do jedzenia... szczegolnie slodyczy... i mam wrazenie ze ta zlosc bedzie pozytywnym motorem by trwac w postanowieniu

Czekolada jest jak falszywa przyjaciolka pociasza kiedy masz dola, ale tak naprawde robi wszystko zebys nigdy nie pozbyla sie kompleksow.

Interesujace porownanie, godne zapamietania kiedy masz okazje ulec smakowi... ja dzis musze o tym pamietac gdyz ide z grupa moich uczniow z wizyta do osrodka mlodziezy niepelnosprawnej. Chcemy zlozyc im swiateczne zyczenia, no i z pewnoscia bedzie obfity w slodycze podwieczorek.... ufam, ze bede umiala sobie odmowic....

Fajny dzien z wizyta u znajomych. Jestem pozytywnie nastawiona do mojej drogi wychodzenia z impasu dietowego...