Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Benns

Wiedziałem, że jest źle.
Do momentu, kiedy zobaczyłem swoje zdjęcia, nie wiedziałem, że aż tak bardzo. 

Zeszły tydzień był dla mnie bardzo intensywny, przez co nie miałem czasu na przeanalizowanie i zobaczenie "siebie" na dużym formacie. Zrobiłem to dzisiaj. Z telefonu, którym robiłem zdjęcia, przerzuciłem je na komputer, otworzyłem i ... zamknąłem laptopa.
Nie zdawałem sobie sprawy, w jak wielkim stopniu zniszczyłem siebie, swoje ciało, które bądź co bądź w dużym stopniu odzwierciedla to, kim jestem.

Zacząłem walkę. Podjąłem się jej i wiem, że tym razem się uda. Będę upadał niejednokrotnie, ale tylko po to, żeby powstać i ruszyć dalej z coraz to większym bagażem doświadczeń.

Ten tydzień przedstawił mi trailer walki, którą muszę stoczyć o lepsze zdrowie, o nowego siebie. Nie postawiłem przed sobą trudnych zadań a pomimo to zdarzyło mi się upaść, co tylko potwierdza moją kruchość.

Poniżej przedstawiam siebie w pełnej okazałości. Nie oczekuję od nikogo współczucia, bo to ja wyrządziłem sobie tę krzywdę. Mam nadzieję, że będzie to przestroga dla wszystkich tych, którzy zmierzają w tym kierunku, do którego ja sam zaszedłem.

Ben

P.S. Przepraszam za to, że są z tej perspektywy, ale nie potrafiłem tego zmienić.

                       "Tym razem będzie inaczej! Zdecydowanie inaczej!"

Przed rozpoczęciem swojej przygody ze zmianą nawyków żywieniowych na lepsze postanowiłem się przygotować. Zmierzyłem się, zważyłem i porobiłem zdjęcia.
Przeglądając wiele stron o tematyce zdrowotnej zauważyłem, że bardzo duży nacisk lekarze, czy promotorzy zdrowego stylu życia kładą na to, aby zapisywać to, co się je. Postanowiłem, że i jak to zrobię. Wszak to nic tak wielkiego. Ledwo kilka chwil. Oto efekty:

Po przeanalizowaniu swojego dnia usiadłem i jedyne co potrafiłem zrobić to wielkie oczy. Moje życie to ciągłe jedzenie, przemęczenie, brak energii, złe samopoczucie i niechęć do wszystkiego. 
Nie mam się co dziwić. W końcu z czego czerpać energię? Z produktów, które mi jej nie dostarczają? Z napojów, które zamiast oczyszczać mój organizm jeszcze bardziej go obciążają a może z jedzenia, które jest przetworzone i naładowane chemią? 

Konkluzja nachodzi sama. Zmień nawyki żywieniowe. Tak. Proste jak słońce. Jest tylko mały problem. Przez 24 lata jadłem i piłem w taki a nie inny sposób i ciężko będzie mi to zmienić. Próbowałem niejednokrotnie z mizernym efektem.
Jednak jest coś, co zacząłem zauważać od pewnego czasu. Moje ciało męczy się coraz szybciej, energia uchodzi z niego w tempie ekspresowym a chęć jedzenia wzrasta. Jeżeli teraz czegoś z tym nie zrobię, to już nigdy. Więc ruszam!

Nie chcę rzucać się na głęboką wodę. Za każdym razem, kiedy to robiłem lądowałem twarzą w błocie przy pierwszym zakręcie. Metoda małych kroków. To jest mój plan.

Postanowienia na ten tydzień:
1) Pieczywo tylko na śniadanie- maksymalnie dwie kromki
2) Ograniczenie napojów kolorowych
3) 2x w tygodniu intensywny spacer

Show must go on!
Ben

„Miłe złego początki, lecz koniec żałosny’’. Tak wyglądał u mnie schemat każdej próby, której podjąłem się w celu zrzucenia kilku kilogramów. Ale o tym za chwilę.

Jestem Ben. Mam 24 lata. Od trzech lat mieszkam w Londynie. Od października 2017 rozpoczynam swoją przygodę jako student na Uniwersytecie Londyńskim. Zainteresowania: śpiew chóralny, praca socjalna, siatkówka, bieganie, tenis i pływanie.

Krótko o mnie:
Od dziecka byłem puszysty (tak, byłem puszysty, nie gruby. Miałem po prostu grubsze kości). Rodzice, oraz niezliczone wizyty u dziadków z niewiadomych względów skutkowały u mnie zwiększaniem się masy ciała w tempie ekspresowym. Na domiar złego mieliśmy sklep spożywczy, do którego zawsze miałem dostęp, więc raczej nietrudno domyślić się rozwinięcia tego wątku. 

Po 24 latach swojego żywotu wiem, że takie połączenie jest raczej gwoździem do trumny, niżeli błogosławieństwem.
Pomimo mnóstwa wspaniałych wspomnień, które mi pozostały po tym okresie mam coś jeszcze. Ogromny problem z otyłością, z którą walczę od dawien dawna, a ta cholera (przepraszam za wyrażenie), ni diabła nie chce się ode mnie odczepić :)

Postanowiłem stworzyć ten pamiętnik/ blog, żeby z Waszą pomocą móc przebrnąć przez tą walkę, którą chcę stoczyć z samym sobą a być może dać także innym pozytywnego kopniaka do tego, żeby ruszyć tyłek z kanapy i zrobić coś dla siebie.

A więc do dzieła!
Ben