Pamiętnik odchudzania użytkownika:
darven

Nieprawdopodobne, a jednak po kolejnej przeszło 5-letniej przerwie wracam. Czy z nadbagażem? To mogłabym powiedzieć jeszcze 2 miesiące temu. Bo działo się źle, po przeprowadzce - nadużywanie windy i samochodu, zły dobór jedzenia i waga powolutku i systematycznie szła w górę. Notuję ją regularnie raz na tydzień więc szybko zauważyłam, że po pięknie utrzymywanej latami 60-tce na liczniku podskoczyłam nagle do 65,5 kg. To już nie były przelewki, dlatego postawiłam na zmianę w diecie i ruchu. Przeszłam na pudełkowy catering 1500 kcal, zaczęłam do pracy jeździć rowerem (ok. 15 minut w jedną stronę), wyposażyłam się w walkingpada, z którego często korzystam i tak w przeciągu dwóch miesięcy waga zjechała do 59,85 kg. Jest satysfakcja! 😁 i większy luz w spodniach. Może wrzucę niebawem jakiś obrazek ze zmianą. Chociaż największe wrażenie i tak robi porównanie z tym pierwszym zdjęciem z 2010 roku kiedy wyświetlacz wagi pokazywał 74 kg 😱. Po tym nastąpiło dużo zmian i myślę, że może nastąpi coś jeszcze, bo spróbuję zjechać do 58,00 kg. O mniejszych wartościach nie marzę 😉 

Już nie raz zaznaczałam, że regularne prowadzenie pamiętnika jest u mnie sprawą trudną do opanowania. Nie mam wcale dużo wpisów, mimo, że pierwszy pojawił się w czerwcu 2010! Tak, to już tyle lat! I po wielu przeżyciach, doświadczeniach, walkach, wreszcie udało mi się osiągnąć satysfakcjonującą wagę (no, może jeszcze 1 kg dla osiągnięcia vitalijnego celu ). Startowałam z wagą 74 kg (nigdy tego nie zapomnę, przerażona nie wiedziałam co założyć na egzamin dyplomowy, w nic nie wchodziłam), obecnie mam 60 kg. Jestem mega szczęśliwa, bo mogę m.in. swobodnie "bawić się modą" i wiem przy tym, że będę wyglądać ok. Czuję satysfakcję, czekałam długo na ten wpis...Nigdy się nie poddawajcie Pozdrawiam 

PRZEDTEM:

TERAZ:

Trochę się działo u mnie w ostatnim czasie. Dużo przyjemnych i odrobinka tych mniej przyjemnych rzeczy. Na razie skończył się u nas maraton kinder party, bo Brzdąc celebrował swój roczek i zorganizowaliśmy w kilku ratach imprezę urodzinową :)

Codziennie nowy tort, ciasta i lody. Ehh... w boczki miało co pójść, ale Brzdąc jest teraz na etapie ścigania wszystkiego, więc przez to ciągłe bieganie za Maluchem idzie coś nieco spalić 

A wczoraj dziadkowie przejęli Brzdąca na cały dzień, więc znalazłam nawet chwilę żeby pobiegać. Zaliczyłam 6 km 

Dzisiaj z ciekawości stąpnęłam na wagę... i szok! 62,8 kg! Jak?! (i wcale, ale to wcale nie narzekam, hehe)

Chyba musimy częściej organizować sute imprezy  Zapraszam 

No nieźle. Po tygodniowej, wakacyjnej rozpuście, kiedy to motto przewodnie brzmiało "dzień bez lodów jest dniem straconym", po serwowanych codziennie obiadach dwudaniowych, gdzie kipiało panierą i tłuściutkim mięskiem w zupce. Przybyło mi raptem 400 gram. Cieszę się, oj tak  Waga pomajówkowa 64,2 kg. Not bad! I lecimy w dół 

Majówka idealna! Mamy piękną pogodę. Brzdąc niesamowicie dobrze znosi całodzienne spacerowanie i pobyt w gościńcu. Jest przeSuper. Oczywiście w boczki codziennie wchodzą lody i sute obiady, ale przy takiej ilości ruchu myślę, że się to na wadze nie odbije. Zresztą zobaczymy. Na razie cieszę się chwilą, dzisiaj kolejny szczyt do zdobycia ;)

Stąpnęłam dzisiaj z rana na wagę. Takie mam postanowienie, że piątek to będzie TEN dzień.

I papucha się uśmiechnęła bo:

• mimo, że w tym tygodniu nie było żadnej konkretnej aktywności (poza ciągłym lataniem za raczkującym Brzdącem)
  
• mimo, że napchałam się ręcznie robionymi czekoladkami, słodkimi jogurtami, garściami orzechów prażonych, ciast "resztówek" poimieninowych etc.
  
• mimo, że chodzę z brzuchem napuchniętym bo małpa właśnie zawitała i wodę trzyma...

to waga spadła :) Minimalnie, bo raptem kilkaset gram, ale radość jest, tym większaj, że weszłam już do przedziału 63 kg! :) Yupi! A dokładnie 63,8 kg. 

Nie pamiętam kiedy miałam ostatnio tak niską wagę. Hmm... może w 2012? Ale i tak na bardzo krótko, bo szybko pojawił się u mnie jojo efekt. Na szczęście teraz jest nieco inaczej. Bez parcia, powoli waga sama spada.

A jutro czeka nas wielka przygoda. Wybieramy się na cały długi tydzień w góry. Pierwsze wakacje Brzdąca, będzie ciekawie Fakt, że nie jedziemy w Tatry, tylko w niższe pasma, ale i tak przeżycie będzie dla całej trójki. Zacieram ręce i lecę nas dalej pakować 

Diety nie będzie, za to ruchu sporo. Jak już się zaklimatyzujemy, wstawię jakąś pocztówkę 

• Weekend jak weekend, spędzony aktywnie przy stole, tym razem imieninowym
  
• Rozpoczęty dobrze, bo wykorzystałam trochę porannego czasu w sobotę na...
  

• Tu akurat przerwa po 6,12 km  Od razu  postanowiłam, że jak tylko będę miała okazję, zakładam buciory i lecę biegać ranooo (czyli w weekendy, bo mąż wtedy w domu może z Brzdącem zostać...jeszcze śpiąc ), naprawdę warto!
• Po południu z kolei zaczęła się rodzinna impreza i poszły w ruch smakowitości. Szczególnie podniebieniu zasmakowało ciasto bezowe z malinami, pycha! Wyrzutów nie mam, bo nie czuje jakoś specjalnie potrzeby żeby się ograniczać.
  
• Jak pisałam wcześniej waga sama zlatuje. Od momentu porodu poszło już, hmm...ponad 21 kg? 
  
• I teraz nasuwa mi się pytanie czy woda też może mieć na to jakiś konkretny wpływ. Karmię Brzdąca naturalnie do dzisiaj i od samego początku miałam niesamowite parcie na wodę. Przy pierwszych karmieniach potrafiłam wypić 3 litry wody, pragnienie wtedy było nie do opisania. Teraz z kolei już tak tego nie odczuwam, ale w głowie siedzi myśl, że powinnam cały czas pić dużo wody, chociażby dla podtrzymania laktacji. No i pilnuję tego by dziennie dostarczyć sobie conajmniej 2 litry wody + inne napoje (soki, kawa zbożowa - przez długi czas, ale wróciłam już do normalnej).
• A jak Wasze doświadczenia z piciem wody? Uciekały Wam od tego kg?

Odkopywanie pamiętnika, to już chyba moja tradycja. 

• Zaczęłam go prowadzić w 2010. Wtedy to ważyłam najwięcej bo 74 kg! Studia, egzaminy, dużo działalności na rzecz uczelni. Lubiłam pochłaniać słodycze przy pracy umysłowej, ehh... i taki efekt...
• Potem, długo, długo nic... Przerwałam prowadzenie pamiętnika do 2015. I po tych 5 latach doszłam już do wagi 66,3 kg. Motywacja - ślub latem 2016. I  nawet udało się. W dniu ślubu mogłam dojść do ok. 65 kg. Było ok. Potem już się o wadze nie myślało, tylko żyło miłością 
• A dzisiaj mamy kwiecień 2018. Jestem już prawie 2 lata po ślubie. Mamy cudownego prawie rocznego brzdąca ( w ciąży dobiłam do 86 kg). A waga z rana to 64,1 kg i jakoś tak cały czas ma tendencje spadkową mimo, że nie stosuje żadnych dietetycznych wyrzeczeń. Dziecię, bieganie i 4 piętro robią swoje 
• Spadek wagi jest u mnie ewidentnie procesem długofalowym. 
  
• Od miesiąca wróciłam do biegania, po prawie 2 letniej przerwie i już mam za sobą jedne zawody. Fakt, że tylko 5 km, ale powoli przygotowuję się na dłuższe dystanse. 

Tym razem postaram się wrócić do systematycznego prowadzenia pamiętnika. 

I Promise!

• Dzisiaj mija 7 dzień od kiedy słodyczom i słonym przekąskom powiedziałam krótkie i stanowcze "raczej nie" ;)
• Przez ten czas w zastępstwie łakoci i innych wyrobów fastfoodopodobnych pojawiły się u mnie owoce, najczęściej w postaci koktajli.
• Naprawdę szczerze polecam koktajle! Można eksperymentować do woli, a przy okazji smak i bomba witaminowa jaką się dostarcza to same ++ dla zdrowia (i podniebienia )
  
• Nie powiem, że jest łatwo... poważny kryzys miałam w sobotę, kiedy to piekłam kilkanaście babeczek bananowych (moja specjalność ). Na szczęście tłumacząc gościom, że mi już się przejadły nie ruszyłam żadnej (silna wola wystawiona na próbę - heh, zdałam!)
• Poza tym ten weekend spędziłam ze sporą dawką ruchu: 30 km rowerkiem, bieg 6,2 km, skalpel Ewy
• Waga piątkowa: 66,3 kg
• Waga poniedziałkowa: 66,3 kg
• czyli zero postępu... Aż miałam przez to ochotę wszamać dzisiaj moje ulubione orzeszki w czekoladzie, ale nie daje za wygraną! Tłumaczę to cyklem i wierzę, że do piątku waga coś drgnie...drgnie..?
• A poniżej pokazuję jedną z moich próbek koktajlowych  Skład: banany, jabłko, kiwi, aronia, winogrono, otręby owsiane, napój sojowy - pychota!

• Ostatni wpis sprzed 12 dni pokazywał wagę 66,0 kg i dokładnie tyle samo ważyłam jeszcze w ubiegłą sobotę rano. W sobotę kiedy to miał miejsce ślub razem z weselem naszych przyjaciół...
• Było cudownie! Naprawdę, pod względem organizacyjnym i przeżyć było cudownie! 
• Sukienka, którą wybrałam leżała bez zarzutu, elegancko podkreślała talię i nogi. Brzusio jak na moje możliwości - płaski. Szczerze mogę napisać, że wyglądałam atrakcyjnie (Luby oszalał )
• I nadszedł moment wniesienia (już w restauracji) bulionówki z rosołkiem... Jak akcja potoczyła dalej?
• omomom...kotlecik...omom...łosoś...omom...frytki...taniec...chlup...pulpecik...omom...taniec...chlup...lody!(ojej, jak dawno nie jadłam słodyczy!)...omom...taniec...babeczki z kajmakiem...omom...jakie pyyszne...omom...jeszcze raz babeczka...omom...taniec...o! złapałam welon xD...chlup!..jabłecznik...omom..no przecież, tort weselny... ojej! sukienka mi się opina, stanik uwiera...omom...babeczki się skończyły? :( ehh...
• Zdjęcia z imprezy niech pokażą prawdę :(
  
• Nie wchodzę na wagę do piątku...