Pamiętnik odchudzania użytkownika:
kinaro

Moim najwiekszym grzechem jest nieregularne jedzenie.To nawyk tak głębokooooooo zakorzeniony we mnie - wiem że będzie ciężko go wyplenić Ja poprostu zapominam jeść .... a później on sam mi o sobie przypomina i na szybko pochłaniam masę nie potrzebnych kalorii. Dzisiaj wyszłam z domu w pośpiechu i znów zapomnialam zjeść,  a jakie wy popełniacie błędy w odżywianiu? Jakoś ostatnio jestem spokojna i wiem że uda mi się schudnąć i wiem że zapuszczenie siebie przez tyle lat  sporo będzie mnie kosztować potu  ale nie mogę sìę doczekać kiedy zobaczę siebie w letniej sukience  w innymm mniejszym rozmiarze

po chorbie waga stanęła w miejscu, ale to troche moja wina. Pozwoliłam sobie za dużo i znalazłam wymówka aby trochę podjeść. Ale cale to odchudzanie uświadomiło mi z czym mam problem. Bardzo sie z tego cieszę.  Bo ciagle wmawialam sobie że tyje z powietrza. Uświadomiłam sobie, że jem nieregularnie a potem z głodu wciągam kalorie nie patrząc co jem a wieczorem małe podjadanie kończy się ogromnym kalorycznym posiłkiem. I jak tu nie nazwać się obżartuchem? Mimo to cieszę się z tego że to w końcu zobaczyłam i wiem z czym codziennie walczyć. Od stycznia zaczęłam chodzić na kije czyli nordic walking na początku bardzo się męczyłam a teraz mimo przerwy-jakoś tak za wolno mi więc próbuje biegać. Wydawało mi sie ze jestem za  ciężka ale nie jest tak zle. Za kazdym razem troche wiecej przebiegne, co mnie bardzo cieszy.mam nadzieje ze za miesiac zupelnie rzucę kije i zaczne biegac. Moje marzenie to przebiegnac kilka kółk wokól jezoira bez odpoczynku.  Mam teraz o co walczyć zwłaszcza ze mój mąż od 2 tygodni jest morsem

Bardzo lubie poukładane życie.  Lubie stałe pory dnia lubie miec harmonogram, lubię iść według swoich ustaleń, czuję wtedy, że mam kontrolę nad swoim życiem.  Często jednak różne  sytuacje życiowe sprawiają,  że kompletnie wali się plan. Od kiedy mam dzieci uczę się ciagle walczyć ze swoim lubieniem harmonii, bo prawie codzienie jest ogromny haos. Dzieci nie lubią podporządkowywać się maminym nakazom zawsze któryś uparty osiołek zrujnuje mi cały plan dzienny. Moje dzieci są dla mnie ogromnym wyzwaniem. Żałuje tylko trochę, że nie jestem młodsza bo kiedyś byłam bardzo spontaniczna i zwariowana. W świecie obowiązków tęsknię za dawną szaleńczą naturą

dzisiaj popołudniu moi chłopacy zażyczyli sobie racuchów drożdżowych ... więc nasmażyłam im całą furę. Zapewne gdybym nie była na diecie to zjadłabym całkiem pokaźną liczbę pustych kalorii na kolację skończyło sie tylko na małym gryzku ale i tak jestem z siebie dumna  bo niedałam się skusić na ani jeden racuch. Mam nadzieję że , moja siła woli bedzie rosnąć proporcjonalnie do zgubionych kg 

Minęły juz prawie 2 tygodnie od rozpoczęcia diety  i muszę przyznac że dieta jest naprawde smaczna. Powoli zdaję sobie sprawę co robiłam źle. Ja wcale sie strasznie nie objadalam tylko jadlam bardzo nieregularnie albo zjadalam wieczorem najbardziej kaloryczne jedzenia a cały dzień np. głodowalam.Mam nadzieję, że wytrwam w postanowieniu, choć czasami ślinka leci na widok batoników

wróciłam na forum, bo sama raczej sobie nie poradzę,  co roku wynajduję 1000 usprawiedliwień że nie trzymam diety a dookoła widzę wielu ludzi którzy pięknie ćwiczą i chudną i z zazdrością na nich spoglądam....

marzą mi się sukienki krótkie spodnie spódnice .... chciałabym wyglądać  jak kobieta  a tym czasem ciągle zajadam się i powtarzam że od jutra ....

mam nadzieje, że ten raz to ostani raz z moim podejściem  do diety 

wydaje się że pogodziłam się z wyrzeczeniami ... że to wcale nie jest trudne nauczyć się nie podjadac i nie jeść po nocach czekolady .... trzymajcie za mnie kciuki bo dużo mam pracy nad sobą.

po tych całych mękach mój synuś obudził nas o 5:30 

stanęłam na wagę rano i kg mniej 93,5 HURA   teraz mam siłę na kolejne 2 godz wieczorem oby znowu kg mniej  no i kupiłam sobie herbatkę czerwoną .... zapomniałam że jest pomocna DZIASIAJ SIE UŚMIECHAM