Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
podziabana różowością

Nurkuję ABC szósty rok. Od początku w kostiumie opalaczowym z mikrogumy, ciut cieńsze to niż pianka dla nurków. No i jest tylko jak opalacz dwuczęściowy, a nie jak ubranko nurka.

Od 5 lat używam rękawiczek z mikrogumy. Kupiłam je jako ochronę przed kolcami morskich jeżozwierzów. Ale okazały się tak wygodne niezastąpione, że używam ich do każdego pływania w ciepłym morzu. Bo nigdy nie wiadomo, kiedy muszelka na dnie się ukaże, albo żyjątko ciekawe, albo coś podpiaskowego czy podkamieniowego. Ręce zawsze zabezpieczone i gotowe do exploracji.

Nauczyłam się nawet obsługiwać aparat do podwodnego foto urękawicznionymi łapkami.

Ale jednocześnie lata pływania w bezpieczeństwie uczyniły mnie zbyt lekkomyślną i beztroską.

A za takie błędy boleśnie się płaci.

Jednym z moich ulubionych miejsc na Cykladach jest zatoczka Kleftiko na Milos. Pod względem urody - najpiekniejsza! groty, plaże, tunele, wapienne łuki, dno z tysiącem różnorakich stworzeń, kiedyś nawet dwa mikre rekinki widziałam. A za zatoczką dno nagle opada i na krawędzi klifu zbierają się różne ryby, ale takie spore, wielkości konsumpcyjnej. Woda nagrzana do temperatury blisko 30 stopni. Prawie paradiso!!!!

Większość brzegów wysp greckich, te części podwodne, Są pokryte jednym rodzajem roślinności. Rodzaj trawy morskiej. Może raczej krzaczorków wielkości trawy. Różowiaste blado, z bezowym porostem. Delikatnie falują.

Dłońmi urękawicznionymi wielokrotnie przegarniałam w poszukiwaniu skarbów podwodnych. Łapałam za skały, by się przeciągnąć szybko nad za płytką skałą. Nieszkodliwe.

Hehe, nieszkodliwe!

8 dni temu, właśnie w Kleftiko, miałam przygodę nieprzyjemnymi skutkami. Najpierw bezmyślnie usiadłam pod wodą na wygodnej półeczce. Zeskoczyłam natychmiast z piskiem. Bo kłująco zapiekło. Te różowe niewinne trawki pod tyłkiem miałam. Niewinne, cholera. Dobrze, że tyłek chroniony piankowymi gaciami był. Ale piekło. Okropnie. A potem w podwodnym tunelu gwałtowny prąd rzucił mną na ścianę. Przeszorowałam po różowych krzaczorkach udem. Nie dość, że starta skóra, to jeszcze mnie pokuły mocno. Mam na udzie wciąż swędzące i piekące wypryski. Maść z hydrokortyzolem działa tylko godzinę lub dwie. A potem drapię, bo swędzi.

Za bezmyślność, poczucie bezkarności i niewiedzę płaci się bólem.

Acha, dzisiaj spędziłam upojny dzień na Delos, niezamieszkałej wyspie, gdzie są tylko zabytki. Cała wyspa zabytków!!!!!!! Uczta dla oczu i umysłu.

Wczoraj cudny wieczór na Mykonos. Drinki w Khatherinie, ulubionej naszej knajpie dla transwestytów. Kolacja w knajpie, gdzie szał ciał i uprzęży. Obrusy lniane krochmalone, wody gazowanej do szklanki samemu nie można nalać, bo na każdy gest czyha stado kelnerów. Super.

Ograniczam jedzenie trochę, bo smaki greckie smakami. Ale brzuszek mam okrąglutki jak piłeczka. Ale potem przyjdzie mi za to zapłacić litrami potu na rowerze. Aż mnie lenistwo ogarniana samą myśl.

Teraz siedzę na nabrzeżu w Ermoupouli na Siros i stukam w klawisze. Włamałam się do sieci i mam dostęp do neta za friko. Jeszcze przez godzinę.

Promy wielkie przychodzą i odchodzą. Właśnie odpłynął Nel Line, a Blue Star z żółtym kominem zrzuca kotwicę. Żaglówkami przycumowanymi do nabrzeża kiwa we wspólnym rytmie.

Opalona jestem na Mulatkę. Fizycznie zmęczona pływaniem i nurkowanie, żeglowaniem. I niedosypianiem nocy. Wciąż spocona.

I wściekle zadowolona !!!!!