Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
zajęta

widze ze z ciebie rowerowy wyjadacz:)ja jezdze falami,teraz mam niefale, biegam.podejrzewam ze przez upaly tak sie stalo, biegac moge dosc poznym wieczorem.ale juz odchodza i bede mogla porowerowac,a ze tereny mam faliste bedzie dosc hardkorowo;)

Laurki, loczki czy listy chyba nie są koniecznie przeznaczone do śmietnika. Zostaw część rzeczy na pamiątkę, twoje prawnuki będą miały co oglądać, może list na papierze będzie kiedyś wiele wart...

właśnie ja nie wiem co starsi ludzie mają z tym zbieraniem religijnych gazet, książęk itepe. Listy miłosne koniecznie zostawcie, kartki też, ale loczki?! tego nie rozumiem, tak jak trzymanie mlecznych zębów, pierwszego siwego włosa, czy pierwszej zgolonej brody :) Acz zwyczaj dość powszechny, ja trzymam swoją opaskę niemowlęcą z nazwiskiem mamy

nibyrower nie moj, pierwszy raz widzialam takiego cudaka. i musialam zlapac, razem z moimi cieniami. wspomnien takich najosobistszych nie da sie chyba wyrzucic. ja nie umiem w kazdym razie. po czasie takie pamiatki przestaja rodzic bol, wywoluja usmiech...

rozważałam i nawet całkiem sprawnie mi to szło... do póki... z 1/8 nie zrobiła się 1/3... a że rodzina to zespół naczyń dziwacznie połączonych... to... teraz nie mam odwagi "swoim" powiedzieć, że nie jestem zainteresowana, bo se nerwów nie chcę szargać... znaczy się pazerna jestem ;) horror raczej w drugą stronę: zawiedzeni spadkobiercy wyciągają nieboszczyka, żeby mu łomot sprawić... ;)

Kurde,Ty to masz glowe.Taczki juz kupilam...oddam biednym:-)Trzymaj sie dzielnie! Stale zagladam i podziwiam Twoje wyczyny.Pozdrawiam.

Dziękuję, przekażę mu :-). A co do kabelków, boi się ich panicznie, K to typ intelektualny i nie ma pojęcia w sprawach budowlano-remontowych. Gdy rozmawiam z nim o piecu (ekogroszek albo gaz), on woli ekogroszek, bo 'nie lubi gazu'. To jest jego logika. Tylko jak przyjdzie czyścić piec, dodawać groszek i wynosić opał, jestem pewna, że będą go nogi bolały ;-).

Widzisz i chyba na tym polega problem wspolczesny ze my pewne rzeczy zle interpretujemy. Rodzicielstwo bliskosci ma niby przyblizac nas do "odwiecznej" koncepcji macierzynstwa ale jak dla mnie totalnie zle to interpretuje. Owszem kiedys matki nosily dzieciaka w huscie bo w niczym innym nie mogly i owszem dzieciak sie wszedzie targal z matka ale bynajmniej jego obecnosc nie wplywala na to jak zachowywala sie rodzina czy plemie.. byl to byl i musial sie dostosowac. Obecnie wszystko jest wywalone do gory nogami i kiedy dziecko pojawia sie na swiecie to nagle 1000 par oczu kieruje sie na niego i wszyscy z zapartym tchem odgaduja o co mu chodzi... Wszelkie proby niezaleznosci matki od dziecka sa pietnowane spolecznie. Moja koncepcja jest taka ze jesli matka mialaby ciagac swoje dziecko wszedzie po urodzeniu i spedzac a nim kazda chwile to natura wymyslilaby to inaczej i pepowiny by sie nie odcinalo przy porodzie tylko pozniej. Nie chodzi mi o to zeby dziecko "olac" po porodzie ale umiec zachowac jakis zdrowy dystans do sytuacji. Wiadomo ze zycie wywali sie do gory nogami - po co pogarszac sytuacje... Ale jak mowia za niecale 6 miesiecy bede miala szanse wprowadzic moje teorie w zycie :-) To nie jest tak ze ja sie nie ciesze z powodu tego ze bede miala dziecko - po prostu ja sie oswajam po swojemu ale ogolnie odczucia mam pozytywne (czego nie moge powiedziec o calej istocie bycia w ciazy)...Pozdrawiam i czekam na fotki.

Nie odmawiaj sobie niczego sezonowego - korzystaj :) a mama.. na wszystko przyjdzie czas zapewne, wtedy to poczujesz i uporządkujesz.. gratuluję najniższe w tym roku :)

Podziwiam jaką jesteś energiczną i zaradną kobietą.Twoje wypady rowerowe aż pozazdrościć-ja czasowo wysiadam.Czytając Twoje wpisy o mamie myślę o swoich rodzicach -moja mama która wydawać by się jest nie do zdarcia i mój ojciec który obecnie jest w szpitalu-przecież oni się starzeją są coraz słabsi-kiedyś odejdą i może to być szybciej niż się spodziewam -tak mało czasu im poświęcam.Daj sobie czas---podobno czas leczy rany ale tak naprawdę on ich nie leczy tylko przyzwyczaja nas do bólu----

Dziewczyny mają rację ,poczekaj ,sama widzisz że nie potrafisz zlikwidować i na pewno nie ma takiej potrzeby.Żałobę trzeba przeżyć ,każdy na swój sposób,ale każdy potrzebuje czasu.Wysilek fizyczny jaki sobie dawkujesz z pewnością pomaga.

Moja mama po śmierci taty wogóle nic nie tknęła przez 6 tygodni, twierdziła, że nie wolno, czyli jakiś zwyczaj i to chyba niezły. Dopiero potem zaczęła od gruntownego sprzątania mieszkania a potem stopniowo - szafy, ubrania, duże rzeczy, mniejsze, drobiazgi jeszcze są i część książek, a to przecież w maju już rocznica była. Jeśli nie trzeba (z powodu przeprowadzki np.) to może nie poganiać, bo i sobie musisz dać czas na rozejście się żalu, zwłaszcza, że nie masz słoniowej skóry? A jeśli nie teraz zjesz sezonowe jedzonka - to kiedy? Pozdrawiam i podziwiam (rowerowanie i wagę) z daleka :-)

zdrowe jedzenie też do tego dążę i też korzystam z sezonowych dobrodziejstw w tym ukochanej kukurydzy. Za wyprawy rowerowe podziwiam:0 ja na razie ujeżdżam stacjonarny

Nic na sile. Musisz przepracowac każda laurke i loczek. Od początku kiedy pisałas o Mamie sciskalo mnie w gardle. I nic sie nie zmieniło. Tak potrafisz ująć, ze zawsze pozostajemy dziećmi. Nawet, jak kiedyś z Mama było nie tak, nawet jak mamy swoje lata. Daj sobie czas. I przyzwolenie na przeżycie emocji.

Pamiętam jak porządkowałam mieszkanie po babci i dziadku. Nic nie chciałam wrzucać. Ciągle trzymam pamiątki.

Po co od razu likwidować. Rok temu widziałam, jak wjeżdżali na Smerek. O rany!

też jestem na forum rowerowe :-)

nie za swieze to jeszcze Jolu ? Chyba Milly ma racje ...

Daj sobie czas. Rozumiem tę pierwszą faze, gdy ma się ochote zrobic porządek, odciac grubą kreską (ja tak miałam i dlatego np doskonale rozumiem co mogło się dziac z Kamilą Łapicką, ja też w furii nawet jakiejś manii, wyrzucałam worek z rzeczami po mamie który oddali mi w domu opieki), ale z ważnymi pamiatkami lepiej poczekac kilka, kilkanaście miesięcy. Cały czas widze w tym co opisujesz siebie....