Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
czwartek

Kupiłam wiązanki na cmentarz. Musiałam się spieszyć, bo zaczął się ruch i wszystkie tańsze zaczęły znikać. Ja nie kupuję drogich, bo mam 9 swoich grobów plus kilka w Rykach, 2 na ktore wiązanek nie daję i krzyż... Zawsze mama robiła wiązanki, ale teraz juz tego się nie podjęła. Mnie do florystyki nie ciągnie.

Nadal czytam książkę o wyjściu ze współuzależnienia. Pozycja jest cenna, ale znowu natrafiłam na rozdział, który jest dla mnie nie do przyjęcia. Autorka pisze o zdrowych związkach nazywając je miłoscią i o chorych-zależnych. Nie wzgędnia przy tym wcale różnic w charakterach i potrzebach. Z tego wynika, ze ja mam chore podejście, bo potrzebuję troski i bliskości. Oczekuję, że partner będzie blisko, że wiele rzeczy będziemy robić razem. Oczekuję, że będzie w domu w zasięgu mojego wzroku lub głosu. Wręcz musi być domatorem jak ja. Przecież każdy ma jakieś wymagania wzgędem drugiej połowy. Sama pisze o ważności zaspakajania swoich potrzeb. Trochę to wszystko pogmatwane i niespojne. Jest jeszcze astrologia i rożne typy ludzi. Jest enaagram, numerologia. Uważam, że warto by się ludzie o podobnych potrzebach dobierali. Po co sie męczyć z kimś kto nie pasuje. Lepiej energię skierować na rozwój siebie niż na ciągłe walki. Dużą wagę przykłada do niezależności. Mnie zależność nie przeszkadza i Krzyśkowi też nie. Po to jest związek, bo chyba nie po to tylko, żeby razem płacić rachunki, płodzić dzieci i je wychowywać, a poza tym żyć obok siebie. Czytam dalej...

Dziś jedziemy do Obi i to koniec podróży na ten tydzień.

Zaczęam pisać pamiętnik. Zwierzać się nie lubię, bo jestem kompletnie zamknieta. Do psychologa nie chodzę, ale może zacznę. Pamiętnik traktuję jako rodzaj terapii. Pomaga mi uporządkować myśli.

Sukienka przyszła. Myślałam, że będzie krótsza i nie tak obszerna, ale jest ciepla i zostawiam...:) Jak jeszcze schudnę będę nosić z paskiem... Mam też filiżankę i książkę...

***

jeszcze ci nie powiedziałam

jak szalona jest moja miłość

jak tęsknie za ciepłem zamkniętym w dłoniach

 wzajemnością otulającą zziębnięte serce

jak wciąż maluję wspólne chwile

natchnione pieszczotą dotykiem

nie wiesz nic o mojej samotności

o bólu plączącym ścieżki pachnące jutrem

nie ma już nadziei

zniknęła za horyzontem

wraz z ciszą pomiędzy nami

ty to wiesz i ja to wiem