Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
... dół :(

oj trzymam kciuki, wiem że jest Ci ciężko - życze dużo sił!!!

Nigdy nie byłam w podobnej sytuacji więc nawet nie wiem,co ci tak szczerze doradzić. Czy jest w poblizu jakies stowarzyszenie albo fundacja dla dzieci ze schorzeniem ,jakie występuje u twojego syna? Czy jest ktoś bliski,kto mogłby wam ewentualnie służyć wsparciem? Tesciowa,mama,siostra? W kazdym razie zycze wszystkiego najlepszego i mocno przytulam.

Bądź dobrej myśli, wiem że to łatwo tak doradzać jak się nie jest w takiej sytuacji ale ja sobie myślę tak (czytając Twoje wpisy) że są cięższe choroby dzieci, musisz mieć bardzo dużo cierpliwości nadziei, musisz zaakceptować stan rzeczy takim jakim on jest. Twój mąż jest dla Ciebie ogromnym wsparciem, razem tworzycie wspaniałą rodzinę dla Danielka. Sama widzisz, że są już efekty terapii zajęć z Danielkiem, więc musi być lepiej nie ma innej opcji tylko musisz w to bardzo głęboko wierzyć :* i przede wszystkim nie przejmować się opinią otoczenia że Twoje dziecko ma autyzm. Bądź dzielna :))

Kochana........... trudna rada, ale do zrealizowania........pomodlij sie za siebie i swoja cierpliwosc, pomodlij sie za syna. Bedzie lepiej.

witaj, zgadzam sie z moją przedmówczynią, może powinnaś poszukac dla siebie jakiegoś wsparcia u psychologa, przeciez każdy jest tylko człowiekiem a wszystko ma swoje granice

może powinnaś chodzić do jakiegoś psychologa? trzymaj się... będzie dobrze... dasz radę

och anitko przytulam cię bardzo mocno, nie umiem dać ci żadnej rady, bo ja dzieci nie planuję, po części właśnie z obawy o twoje kłopoty :( nie martw się tak, staraj się zaakceptować gorsze chwile danielka, nie masz innego wyjścia... wszystko się ułoży, twój synek będzie szczęśliwy, dacie sobie radę z jego chorobą... mój mąż też jest przewlekle chory i też mi jest trudno zaakceptować że to spotkało właśnie nas - jesteśmy tacy młodzi... trudno, stało sie, my kobitki musimy być silne bo inaczej życie nie miałoby sensu! trzymaj się kochanie

Nie dziwię się:(