Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jezdem jezdem

Nie płakać tu mnie, że mnie brak. Cierpienie me z okazji braku czasu chęci i innych okolic się może lekko zakończyło, zresztą także ROBAL mi płacze w słuchawkę, że mam coś klikać. JESTEŚCIE BEZ SERCA. W sumie wolałbym być bez żołądka nż bez serca... a przynajmniej bez jego kawałka, to by się w niego tyle nie mieściło.
Dieta potupała se w siną dal, jej resztki wołają z daleka "NIE ŻRYJ TYLE GNOJU" ale są skutecznie uciszane przez sumienie, którego brak. Więc co w takim razie pisać? Ważyć się nie ważyłem, profilaktycznie, ROBALA dalej nie ma, życie słomianego wdowca jest pełne niespodzianek ( kto wie, czy ROBAL jakiejś kamery nie zostawił w domu? ). Czlek se pracuje z rana, potem wraca do domu dopada się do lodówki i nie spotykając się z karcącym wzrokiem tej MODLISZKI, może wciągać bezkarnie całą zawartość. To w sumie jest jedna z 2 niedogodności tego stanu. Drugą jest to, że jak się śpi, to nie ma na im nogi położyć. Ale tu pustka trwać wiecznie nie może i człek se zorganizował zastępstwo ROBALA. Też włochate i ciepłe. Luuuuudzie, a jak liże! Dobrze, że to blog dla dorosłych, bo by mnie pozwali za treści dla dorosłych. I mruka nawet czasem. Aczkolwiek najczęściej woli spać na fotelu niż ze mną. W sumie nie dziwie się jej, też bym wolał jakbym miał wybór. Na razie koniec na dziś, muszę pomyśleć co dziś na obiad upolować. Jak wymyślę, to może popracuję trochę... eee, nie....