Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jem jak normalny człowiek.

Długo mnie tu nie było. Kompulsywne jedzenie wzięło górę i nie chciałam rozpisywać się o tysiącach kilokalorii pochłanianych każdego dnia...

Od jakichś dwóch tygodni jest lepiej. Nie objadam się jak oszalała ani się nie odchudzam. Jem normalnie i staram się robić to z rodziną. Tak więc, rano śniadanie bez szaleństw w żadną stronę. Jakieś płatki, kanapki, kawa, sok pomidorowy, jabłka.

Później obiad. Zwykle mięso lub ryba, nie chce mi się wegekombinować, bo im więcej myślę o jedzeniu tym więcej wciągam, ziemniaki, kasza lub ryż i warzywa.

W ciągu dnia jem ze dwie porcje zupy. Ostatnio wróciły do naszego rodzinnego menu, bo tata nie może bez nich żyć. Ja korzystam, gdyż zupy uwielbiam.

Kolacja w zależności od dnia: bywa, że mały jogurt, bywa i spaghetti. Staram się nie przekraczać 2500 kcal, żeby nie przytyć. Nie ograniczam się przesadnie, bo boję się, że kompulsy i zachowania kompensacyjne wrócą.  Muszę osiągnąć najpierw wewnętrzną równowagę...