Pamiętnik odchudzania użytkownika:
jacieprzepraszam

Niestety miała małą przerwę w odchudzaniu. Złożyło się na to wiele czynników m.in. czekałam na karnet na siłownię, który miałam dostać z pracy, egzaminy, nauka nocami, a praca całymi dniami, brak czasu na sen, ćwiczenia, na życie. Przez cały ten czas jednak zwracałam uwagę na to co jem i dlatego też udało mi się nie przytyć. Niemniej jednak teraz odżyłam. Pierwsza wizyta, po przerwie, na siłowni zaliczona. 6,5 km zrobione i 530 kcl spalone. Mam nadzieję, że teraz będę miała więcej czasu na to, by zadbać o siebie oraz uzależnić się od sportu. PJONA, kochani! ;)

Mieszkam na stancji. Wiecie jak to jest na stancji. Brakuje kubków dla sześciu osób, nie ma kieliszków, kompletów talerzy i sztućców, a przede wszystkim nie ma wagi. Dlatego też nie ważę się regularnie i nie jestem w stanie kontrolować swojej wagi cały czas. Dziś za to przyjechałam do domu i z sercem na ramieniu wchodziłam na wagę modląc się w duchu, żeby ubył mi chociaż kilogram. Jakie było moje szczęście, gdy zobaczyłam, że od ostatniego ważenia (trzy tygodnie) schudłam trzy kilo! Kilogram na tydzień, czyli naprawdę bardzo spoko. :) Teraz jestem już trzy kilogramy bliżej swojej wymarzonej wagi! 

Dziewczyny mój metabolizm ma na maksa  żółwie tempo. Bardzo rzadko się wypróżniam, czasem nawet raz na kilka dni. Zastanawiam się w jaki sposób mogę przyspieszyć pracę mojego metabolizmu, by zwiększyć ilość spalanych kalorii. Może wy macie jakieś swoje sposoby?

Dziewczyny, mam problem. A mianowicie słodycze. Nie mogę sobie ich odmówić. No ie wiem co się dzieje, ale jak pojawiają się na stole to zawsze się na nie skuszę. Nie jem ich wtedy dużo jednak chciałabym zrezygnować z nich zupełnie. Jak na złość nieustannie mam ochotę na coś słodkiego. Po części przez zbliżający się okres, ale nie chcę szukać wymówek tylko przestać pozwalać sobie tu na jedną kostkę czekolady, a tu na jedno ciasteczko. 

Wróciłam do sportu! 

Wiedziałam, że odchudzanie nie będzie łatwe, proste i przyjemne jednak nie spodziewałam się takich przeszkód zaraz po przekroczeniu linii startu. Mianowicie rozpoczęłam swoją dietę tak jak zapowiedziałam od dwóch dni oczyszczania. Mój pierwszy dzień odchudzania: piję same soki warzywne i owocowe osobiście przeze mnie przygotowane. Świetnie się trzymam. Gdy  łapie mnie uczucie głodu sięgam po zieloną herbatę i już o nim zapominam. Niespodziewanie dzwoni do mnie kumpel i pyta czy nie wybiorę się z nim na spacer. Oczywiście, że się zgadzam. Spacer zawsze spoko i dodatkowo spalę kilka kalorii. Nasza przechadzka mija nam niesamowicie przyjemnie, gdy nale mój kolega stwierdza, że jest głodny i zaciąga mnie do... KEBABA! Nie wyobrażacie nawet sobie jak bardzo chciałam rzucić pierwszy dzień mojej diety w cholerę, gdy patrzyłam na te pyszne fryteczki, bułeczki i mięsko. Zapach był zabójczo kuszący, a ja przecież przez cały dzień piłam tylko soki. Jednak udało mi się. Usiadłam z kumplem przy stoliku poczekałam aż on zamówi jedzonko, zje wszyściutko z talerzyka i wyszliśmy na kontynuowania spaceru. 

Okej, postanowiłam, że schudnę i koniec kropa. Zaczynam od dziś. Będę odżywiać się zdrowo i z głową oraz kupię karnet na siłownię. Już wybrałam jedną. :)