Pamiętnik odchudzania użytkownika:
urszula403

Nowy Rok nowe postanowienia i chyba nikogo tu nie zaskoczę, że pierwszym postanowieniem na mojej liści jest to, że ... 

TADAM ... muszę (chcę) schudnąć. 

Nie piszę ile kilo do kiedy itd bo tego nie wiem na razie skupiłam się na założeniu zeszytu wypisaniu produktów które bardzo lubię (bez których nie mogę się obejść), które lubię (mogą być ale nie za często) i które mogą być a nie muszę. Dzięki tej liści będę mogła ułożyć sobie menu na początek tylko na tydzień a później zobaczę czy ta metoda u mnie zda egzamin. No i oczywiście ćwiczenia. 

Tu mogę mieć trochę problem, bo na początku zawsze jest mi trudno się zmotywować i ćwiczyć regularnie. Na początek spróbuję od małej aktywności kilka tzw "dywanówek" i jakieś małe ćwiczenia na rozciąganie, piłka, joga oczywiście wszystkie propozycję zaciągnięte z YT. Będę ćwiczyć każdego dnia ale to na co będę miała aktualnie ochotę bez żadnych planów czy ciśnienia pełen luz i dowolność. Jeżeli uda mi się wytrwać miesiąc w tych wszystkich postanowieniach i schudnę chociaż 1kg to co miesiąc będę modyfikowała swój plan w oparciu o już zbudowaną dyscyplinę 

No i odpowiednia pielęgnacja ciała. Codziennie wklepywanie w siebie kremów, balsamów ujędrniających, modelujących itp; peeling 2 razy w tygodniu. W planach zakup baniek chińskich i szczotki do ciała 

Teraz pozostaje mi się tylko modlić o silną i niczym nie zachwianą wolę oraz zmodyfikować pasek wagi ... niestety ale w górę, bo ta waga dawno poszła w zapomnienie (czyt. przez własną głupotę i brak samozaparcia). 

Po raz kolejny zaczynam wszystko od nowa. To co udało mi się zdobyć ciężką pracą w trzy sekundy udało mi się zepsuć. Dlaczego ciągle wracam do punktu wyjścia, dlaczego ciągle brakuje mi silnej woli i motywacji. Nie chcę sfrustrowana wejść w Nowy Rok nie chcę tego ciągłego poczucia winy i obrzydzenia gdy patrze na siebie. Dlaczego brakuje mi siły by powiedzieć STOP. Dlaczego moja głowa jest za słaba  by walczyć aby w końcu stać się tą osobą, która tak naprawdę we mnie siedzi,by spełniać swoje marzenia i rozwijać pasje. Dlaczego ciągle muszę udawać szczęśliwą gdy tak naprawdę chce mi się wyć. ..

Dlaczego to wszystko jest do dupy...

Od dzisiaj moją nową motywacją jest zdjęcie mojego faceta z laską którą prawdopodobnie kręci na boku. Już rok temu miałam podejrzenia że coś jest nie tak ale dość zgrabnie wytłumaczył mi że się mylę, że to nic takiego, a ja głupia dałam się nabrać, że jestem tylko ja i te inne pierdy nie mające żadnej wartości. Dziś znów trafiłam na pewien ślad… na zdjęciu niby nic nie ma, nie całują się nie obejmują ale jest na nim uchwycona pewna intymność. W sumie jestem pewna że coś ich łączy (miłość, zauroczenie, sex ).

Dziwi mnie tylko jedno, że nie rozpaczam z tego powodu ani nie wylewam morza łez (tylko kilka kropelek i lekkie ukucie prosto w serce) nawet nie mam ochoty się upić do nieprzytomności żeby ulżyć sobie w cierpieniu.

Pierwsze o czym pomyślałam jak zobaczyłam to zdjęcie, to że ja ci gnoju pokażę i jeszcze pożałujesz tego, że w tak perfidny sposób oszukałeś mnie, że zawiodłeś moje zaufanie i że straciłam dla Ciebie tyle czasu.

Jak można być tak zakłamaną mendą, że jeszcze wczoraj (14 luty dzień zakochanych – żenada) życzył mi wszystkiego najlepszego mówił, że mnie kocha i te wszystkie inne bzdury, a dokładnie tydzień temu zabawiał się z koleżanką – nie daruję tego moja cierpliwość i łaskawość właśnie się skończyła teraz mam tylko jedno w głowie a mianowicie ZEMSTA ZEMSTA ZEMSTA i obiecuję wszem i wobec, że będzie bolało.

W sumie to tez muszę mu podziękować bo dał mi tym takiego kopa, że teraz już się nie poddam , że dam z siebie 200% żeby doprowadzić swoje ciało do perfekcji  - tak jak w tytule stał się moją motywacją . Nie wiem czy będzie żałował rozstania czy też nie. Nie wiem czy byłam dla niego kimś ważnym. Nie wiem czy zatęskni jeszcze za mną ale wiem jedno, że znam go na tyle i wiem co go wkur-wi i zamierzam tę wiedzę wykorzystać z pełną premedytacją. 

A teraz jeszcze ćwiczenia na brzuch jutro siłka i pomalutku wdrażam mój plan 

Jestem fanem sportu…

Będę sportowcem.

To moje jedno z licznych postanowień noworocznych (moją bardzo długą listę zmian i osiągnięć w 2014r wrzucę następnym razem).

Poza tym po świętach wróciłam z 1kg na plusie nie zmieniam paska bo mam zamiar szybko zgubić też balast. Niestety świąteczne smakołyki wzięły nade mną górę i nie potrafiłam im odmówić, na chwilę obecną nie wypracowałam w sobie jeszcze tak dużego samozaparcia i dyscypliny żeby powiedzieć roladzie serowej NIE i basta. 

Jest też nowa energia i moc zakupiłam w neciku 2 rzeczy które przyczynią się do osiągnięcia mojego celu czyli matę do ćwiczeń oraz piłkę rehabilitacyjną będę się na niej turlać jak pączek na samą myśl cieszę się jak dziecko i nie mogę się doczekać paczki.

Czy ktoś z Was ćwiczył na takiej piłce, nie jestem pewna efektów ale bardzo mi się spodobał ten duży napompowany balon i dlatego skusiłam się go wypróbować.