Mam już dość leżakowania, słowo daję ...
No ile można??
Po tabletkach czuję się na tyle źle
by sobie dzisiaj zrobić dzień laby
i to bez jakichkolwiek wyrzutów sumienia
ale laba nie musi oznaczać leżakowania.
Tak?
Dzieci mają na dzisiaj pierogi ruskie
choć obiecałam im naleśniki
a Wojtek coś gotowego ze słoika.
Wstawię jeszcze jakąś zupkę na szybko.
Może pomidorówkę z makaronem i śmietaną?
Nie zubożeją jak raz nie zjedzą mięsa i świeżej surówki,
a ja mam nadzieję wyleżę się do jutra.
Jutro piątek,
więc jadę do szpitala - muszę dojść do siebie.
Innej opcji nie ma.
Zostało mi tylko 8 tygodni leczenia,
więc na pewno dam radę.
Później tylko dokładne badania,
biopsja
i mam nadzieję finisz.
Przynajmniej z tym jednym.
Później ciachanie reszty guzów z łepetyny
stałe wizyty co miesiąc w szpitalu
jak zawsze, czyli luzik
i odbębnić wizytę u ginekologa,
bo wieki nie byłam
no i zostanie tylko endokrynolog z którym nie wiem co począć.
Nie chcę brać tabletek na tarczycę
(póki co biorę)
bo nie chcę przytyć,
ani też nie chcę się wpakować w zaburzenia odżywiania
a znając mnie tak by się to skończyło.
Marudzę i biadolę,
ale w sumie z tego co mówił lekarz wyniki mam naprawdę świetne
(jak na mnie?)
i generalnie ostatnio co raz rzadziej
zdarzają mi się dni kiepskiego samopoczucia,
więc wiem że będzie dobrze.
Musi być i już :)
Chudego dnia, drogie Panie!
