Pamiętnik odchudzania użytkownika:
megFree51

Święta, święta i po świętach...

4 lata temu właśnie w święta zaczęłam się odchudzać , po 3 miesiącach walki zrzuciłam 16 kg, byłam szczęśliwą osobą, zdrowe jedzenie i sport to była przyjemność, nie potrzebowałam alkoholu, imprez, nie miałam o czym zapominać, po prostu byłam szczęśliwa, był jeszcze On, który w tym wszystkim mi pomógł, nastrajał pozytywnie to przy nim zdecydowałam o powrocie do karate, zrozumiałam ,że wszystko jest możliwe. Ale nie wyszło, bo przed samą metą się poddałam.

W te święta ja : podpita, 20 kg cięższa, z dawnego szczęścia nic nie zostało, z zamiłowania do zdrowia przebłyski, a On z piękną, szczupłą dziewczyną ciągle w doskonalej formie, różnie między nami bywało, ale chyba obydwoje dorośliśmy na tyle, by normalnie z sobą się przywitać i przedstawiać ważne dla nas osoby, ucieszyło mnie to, ale z drugiej strony nie wytrzymałam wczoraj, po prostu wybuchłam płaczem za wszystkie walki ,w których przed końcem odpuściłam.

Nie chcę być śmieszna i składać deklaracji, składam je sama przed sobą, tak by nikt ich nie słyszał, bo robię to dla siebie, nie chcę dłużej znieczulać się żeby zapominać kim jestem, zacisnę zęby i stanę się tym, kim chcę się stać.

Amen

Hey Kochane!

Jestem w Polsce na święta, wagi nie widziałam od tamtego roku, widziałam ,że nie jest dobrze, ale chyba przymykałam na to oko, weszłam wczoraj i o mało co nie dostałam zawału, 85,6 kg jak można się do czegoś takiego dopuścić? 

Chciałam do Polski w czerwcu wrócić chudsza, zdrowsza, szczęśliwsza, a co najlepszego zrobiłam? To jest jakieś błędne koło, naprawdę nie wiem już co zrobić, nie chcę żeby tak było, a robię ciągle to samo: obżeranie się, alkohol,ćwiczenia od święta, chwilowa motywacja, a potem wraca to wszystko- bo ten zranił, ten zostawił, ten jest chory, tamten szczęśliwy, ta bierze ślub i tak na okrętkę nakręcanie się. 

Grecja miała mnie wyleczyć, a wydaje mi się,że pogłębiła jeszcze bardziej moje dołowanie. Jedno wiem,że od samego siebie się nie ucieknie, gdziekolwiek by się nie pojechało to zawsze Cię dopadnie. Wstyd mi gdziekolwiek iść, pokazać się, wstyd mi za siebie, za wszystko co miałam i co zaprzepaściłam. Kiedyś ktoś mi powiedział,że mój sukces sprzed 4 lat najbardziej mnie demotywuje, to racja. 

Patrzę na siebie w lustrze i widzę masę sadła, która nie mieści się w nic, widzę nieszczęśliwego człowieka, który drogami na skróty zamiast walczyć pogrążył się, zajadając i zapijając smutki podczas imprez, bo miało pomóc i przecież taka fajna jestem.

Najgorsze jest, że wiem czego chcę, ale najwyraźniej marzenia sprawiają mi więcej przyjemności niż spełnianie ich. 

Po powrocie z Grecji chcę zdać egzamin na prawo jazdy i dostać się do Policji, co muszę zrobić żeby się tak stało:

• schudnąć i poprawić kondycję
• wrócić do karate i przestać być pizdą
• doskonalić języki
• nigdy nie odpuszczać

Jest jeszcze jedna rzecz, najbardziej niepewna z niepewnych M. , który domniemanie miał wrócić w czerwcu, nie mam z nim kontaktu od połowy listopada, nie wiem czy wróci, czy już nigdy go nie zobaczę, Żyję złudną nadzieją, ahh głupia jestem, wstyd mi po raz kolejny, ale może akurat w tej sprawie nie można odwieszać rękawic na kołku? Oby.

Bilans na dzisiaj: pozytywnie, jedzenie spoko no i godzina Zumby plus Skalpel Wyzwanie na starych śmieciach. Może jeszcze może być dobrze i ja odbiję się z tego dna, trzymajcie kciuki :*

Hey Kochane :)

Jak wiecie w zeszły weekend byłam na wycieczce w Istambule, miasto naprawdę jest piękne, czyste, kolorowe z cieśniną i nawet delfinami , łapcie zdjęcia:

Oczywiście jak wróciłam, zaraz odpaliłam Skalpel Wyzwanie i huragany Tomasza, uhh łatwo nie było, ale jaka satysfakcja. Tym bardziej, że teraz na greckim i na uniwersytecie ciągle coś, projekty eseje i to po angielsku uhhh, sto razy bardziej wykańczające niż pisanie pracy po polsku...Tutaj moje postępy z Skalpelowym Wyzwaniem:

Powodzenia Kochane i dobrej nocy :*

Siemka, siemka :)

Jak tam u Was? U mnie jest tak pięknie, dzisiaj w Grecji święto narodowe, więc zamiast mieć zajęcia od 11 do 19, mogłam sobie pospacerować pół dnia, popatrzeć na spokojne morze, wypić frappe. W czwartek jadę na 3 dni do Istambułu, mega się na to jaram, bo zawsze chciałam zobaczyć to miasto mimo,że nie jestem wielką wielbicielką Turcji. Jedyny minus tego wyjazdu to 3 dni bez ćwiczeń, ale myślę, że teraz już nic nie zabierze mi wiatru w żaglach :P 

A propos wiatru dzisiaj 8 dzień ze Skalpelem i zarazem 3 dzień z Skalpelem Wyzwanie, a że naładowana pozytywną energią postanowiłam wpleść w trening 1 i 2 część ,,Huraganu" Tomka Choińskiego uhhh...Skatowałeś mnie chłopcze !!! 

Jak chcecie się ,,troszkę" zmęczyć aż do szerokiego uśmiechu jak najbardziej polecam :)

Buziak :*****

Hey hey :)

Uhhh piątek, to bardzo szalony dzień. Odwiedziły nas 2 koleżanki, które mieszkają teraz w innych greckich miastach, ale były z nami na kursie językowym. No i się zaczęło: tawerna i hektolitry wina, własna muzyka, taniec i śpiew, nowe znajomości z kelnerami jak zwykle,ale płaciłyśmy tylko połowę rachunku :P Potem impreza, jedna z koleżanek musiała zostać eskortowana do mieszkania, a my dalej walczyłyśmy. Co dokładnie się działo, mówić nie będę, ale powinno mnie się zamknąć w pokoju bez klamki, taki ze mnie zwierzak :P hehe Dzisiaj już powrót do normy i 6 Skalpel w tym tygodniu zrobiony, nawet Skalpel Wyzwanie, więc uhhh będzie bolało :) Mam nadzieję,że u Was wszystko w porządku i bez takich ekscesów :P

Hey, hey !

Był piękny wpis,ale przez te nowości mi się skasował :(To chyba moja najdłuższa przerwa od vitalii, od początku stycznia jestem w Grecji na Erasmusie.

Próbuje dokonać cudu, schudnąć tutaj :) Łapcie zdjęcia!