Pamiętnik odchudzania użytkownika:
karuzela86

Wróciłam, tyle że nie jest to raczej powód do radości  Ważę 74 kg (przy wzroście 160 cm) 

Nic odkrywczego tu nie napiszę, tłumaczyć siebie ani użalać nad sobą też nie będę, jutro dostanę rozpisaną dietę i zabieram się do roboty. Bez żadnych wymówek 

Od mniej więcej miesiąca biegam sobie wieczorami z moją kochaną szwagierką. I choć na wadze nie ma wielkiego WOOOW!, to ujędrniły się uda i pośladki, a boczki zrobiły się ciutkę mniejsze 

Staram się też nie jeść cukru i jestem z siebie dumna, bo całkiem nieźle mi to wychodzi  

Chyba po raz pierwszy w życiu próbowałam dzisiaj dokonać pomiarów mojej sylwetki, ale nie za bardzo mi to wychodziło :/ Jako że za bardzo nie mam talii, a brzuch i biodra to u mnie w sumie to samo (masakra ) to się tak mierzyłam "mniej więcej". Nie powiem, że się nie starałam, ale też za bardzo nie wiedziałam, w którym miejscu dokładnie mierzy się np. piersi albo uda (a może Wy wiecie???...)
I wyszło mi (rajusiu!, olaboga! mamma mia!), że zawartość tkanki tłuszczowej wynosi u mnie 43%!!!!

Ale cóż, czasem trzeba upaść na dno, żeby powstać jak feniks z popiołów :)

Ja już jestem na dobrej drodze. Przestrzegam diety Vitalii, waga leci w dół, ja nie mam zachcianek ani napadów obżarstwa, mam uczucie sytości od jednego posiłku do drugiego. I jest super!!! 

Moje motto na dziś:



Zobaczymy, czy rzeczywiście wszystko pójdzie tak, jak to wyliczyła pani dietetyk Vitalii...

Zgodnie z tym, co pisze, do połowy kwietnia powinnam zrzucić 10 kg, a upragnioną wagę powinnam osiągnąć już w połowie lipca!!!

Jeju, to jest zbyt piękne, żeby mogło być prawdziwe, ale wierzę jej, pichcę to, co mi zlecono pichcić i chudnę. Więc może rzeczywiście się uda...

A o tym będę Was informować na bieżąco ;)

Dostałam dzisiaj rozpisaną dietkę. Fajna jest :) Jakieś indyczki, kurczaczki. rybki, brokułki, pomidorki... Jednym słowem, same pyszne rzeczy :) Już nie mogę się doczekać jutra :D

Moja motywacja na dziś:




Co prawda jako dzień ważenia i robienia pomiarów wybrałam sobotę, ale że jestem typem niecierpliwym, już dzisiaj weszłam na wagę i pokazała kilogram mniej Myślę, że to dlatego, że przez kilka ostatnich dni nie jadłam przed snem, wyeliminowałam słodycze i ogólnie jadłam mniejsze porcje no i waga drgnęła w dół. Niby niewiele, ale już jakaś motywacja jest...

Lecę spać, bo ciągle niewyspana chodzę 

Nie było mnie tutaj dwa lata...

Oj, dziewczyny, dziewczyny, cóż to się działo przez ostatni miesiąc...

Tak, jak mówiłam, zostałam w Polsce sama z dzieckiem i choć początkowo rzeczywiŚcie z tęsknoty nie umiałam nic przełknąć, to po paru dniach odbiłam to sobie z nawiązką  Bo co tu robić w długie, samotne wieczory, kiedy nie ma się do kogo odezwać? Oczywiscie, najlepszym pocieszaczem jest jedzenie. I tak jadłam, jadłam, jadłam, aż w koncu obudziłam sie z powrotem z wagą 64kg!!!

I generalnie całe odchudzanie trzeba było zacząć od początku. Ale na szczęście wzięłam się za siebie (dzięki Bogu!)

Przez ostatnie kilka dni waga wskazywała pomiędzy 61,4 kg a 61,9 kg. Pewnie mój organizm sprawdzał, czy ja to tak na serio z tym odchudzaniem

Az tu nagle dziś rano wchodzę na wagę, a tu 60,8 kg!

Do upragnionej 5 z przodu zostało 0,9 kg... To już tak blisko

Pogodziłam się z myślą, że na weselu brata (za 2,5 tyg.) raczej nie będę ważyła tych 58 kg, które sobie założyłam, ale to nie szkodzi - mam supersukienkę i zaraz po weselu mam zamiar zamieścić fotki - ja miesiąc po porodzie i ja na weselu brata

Tyle się naogladałam metamorfoz Vitalijek, że i ja chciałabym się pochwalić. "Rozumicie" chyba, nie?

Jutro późnym wieczorem wraca mój wielce szanowny MAŁŻ...