Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Komplex84

Wczoraj zasnęłam bardzo szybko na głodzie i obudziłam sięo 22 i poszłam do lodówki i zjadłam hamburgera na zimno. Wstyd! Ale po prostu ssał mnie głód i nie mogłam zasnąć. Ale spokojnie, będę się powoli odzwyczajać.

Mamy pustą lodówkę i nie mogłam sobie pozwolić na żadne zdrowe i konkretne rzeczy, zatem skończyło się na podjadaniu byle czego:

*ZIELONA HERBATA

*ROGAL Z SZYNKĄ I SEREM

*KAWA Z MLEKIEM

*SZKLANKA MAŚLANKI

*SUCHA BUŁKA Z KETCHUPEM

*PARÓWKA
*PÓŁ ZUPKI SEROWEJ BLE

BASEN 45 MINUT PŁYWANIA - 54 BASENY, ZJAZD I POWRÓT ROWEREM.

*4 KRUCHE CIASTECZKA

*JABŁKO

*ZIELONA HERBATA

Ogólnie czuję się źle, chce mi się wymiotować i chyba zbliża mi się okres. I pieprze wszystko. Jutro ważenie i mierzenie, chyba że nie uda mi się dotrzeć do wagi.

1. OGRANICZAMY PIECZYWO DO ILOŚCI MINIMALNEJ, NAJLEPIEJ DO ZERA.

2. NIE JESMY SŁODYCZY...MOŻEMY ZASERWOWAĆ SOBIE COŚ MAŁEGO RAZ W TYGODNIU.

3. SPOŻYWAMY DUŻO OWOCÓW I WARZYW...GŁÓWNIE SAŁATEK.

4. NAPOJE NIESŁODZONE.

5. NIE JEMY NA WIECZÓR A BROŃ BOŻE NA NOC.

4. RUSZAMY DUPSKO TAK WIELE RAZY ILE SIĘ DA.

Jest stres i napięcie to jest utrata wagi, a teraz nie ma nic, nie ma pracy, nuda i ważę  5 kilo więcej. Nie chcę się ważyć ani mierzyć. Przed chwilą wzięłam miarę i przybyło mi tu i ówdzie co najmniej po 5 centymetrów (zależy gdzie). A zaczęłam chodzić na basen(po 3 razy w tygodniu), ale jednocześnie zaczęłam więcej jeść:( Jest mi znowu znowu znowu źle. Powiedziałam sobie że zrobię wszystko, ale nie wrócę do otyłości i wszystkiego co jest z tym związane. To jest efekt jojo. To jest właśnie efekt jojo. Na dodatek kebaby o 3, 4, 5 ,6 rano i tłuszczyk murowany. A moja waga ma zepsute baterie...może i dobrze:) Ale jak ważę się u mamy to wtedy dostaje załamania nerwowego. Mam chore nogi, żyły nawet na udach mi wychodzą. Do wszystkich lasek: nawet jeśli macie grube tyłki, brzuchy i inne, to n igdy nie będziecie mieć takich dziwnych nóg jak ja. Wszystko gromadzi się w udach, celulit nawet na łydkach. Musiałabym ćwiczyć intensywnie 5 razy w tygodniu by wyglądały lepiej i do tego ścisła dieta. Ma się jakieś jebane skłonności i nawet jeśłi będziesz się starać to gówno i tak powraca. Zastanawiam się co teraz robić? Pływam, wracam z basenu rowerem lub rolkami....jestem aktywna....ale to i tak nic. Przestać jeść trudno i w ogóle trudno. Muszę się zmierzyć z samą sobą i pokazać że potrafię, w końcu lubię wyzwania, ale czy za szybko nie wymiękam jeśli chodzi właśnie o tą sferę niejedzenia?Hi hi hi. Dobra. Od dzisiaj zaczynam notować co jem i co robię. A jutro kupię baterie do wagi albo zważę się u mamusi i zaczynam walkę. Ja ciągle z czymś walczę. Nie jestem z siebie zadowolona. Nie mam pracy i może to mnie przygnębia i powoduje że zaspokojenie znajduje gdzie indziej? Oprócz tego że muszę walczyć ze swoim wyglądem, walczę z beznadziejnością. Powoli zaczynam zmieniać tryb żywienia. Powoli, bo jak zacznę z grubej rury to i tak skończe.

W sumie to ważyłam już równo 70 kilo, więc w pewnym momencie osiągnęłam swój niemożliwy do zrealizowania cel. Szok! Kto by pomyślał. Ale mam wyższe ambicje. Dlatego stawiam sobie nowy cel. Dzisiaj- 06.06.2009 stawiam sobie nowy cel. Ale najpierw się zważę....jutro.....! Bo waga trochę wzrosła.:)

Trochę się boję o siebie, bo zaczynam puchnąć. Nie jem konkretnych posiłków, podjem coś tu, coś tam...ale nie objadam się....to tez błąd....ale puchnę. Na wadze od ostatniego tygodnia jakoś 2-2,5 kilo więcej.....raz 1,5 kilo więcej, raz 1,8 kilo....waga skacze strasznie. Narazie nie waże sie ponownie i nie wprowadzam zmian. Muszę się trochę ustabilizować psychicznie i zmienie wagę i zaczynam od nowa...aktywnie!

Powiem to tak- nie mam co robić! Obecnie jestem bezrobotna i trwa to drugi  miesiąc i nie mam co robić. Schudłam i dziękuję za to...jakoś się trzymam...przytylam chyba kilogram od tamtego czasu. Ale stare przyzwyczajenia wracają, gdy brak ci kasy na lepsze i specjalnie dobierane jedzenie i ruch w centrum sportowym. A tęsknie za tym. Wyjeżdżam sobie na rowerek bo chcę się czuć jak wtedy, gdy budziłam się rano i patrzyłam na swoje nagie ciało i czułam się świetnie. Nie rozpisuje się tutaj za bardzo, nie napisałam jak udało mi się zrzucić 10 kilo balastu...ale zachowam to dla siebie. Wiem już-że potrafię być konsekwentna, ale nie zdarza się w to w normalnych warunkach, zawsze musi się coś wydarzyć, zmotywować do działania. Organizm bardzo szybko reaguje na stres i chudniesz. Tylko, że teraz wszystko wróciło do normy, a ja stoje w miejscu z wagą i tylko obawiam się żeby tam nie pokazało się kilo więcej. Ale kontroluje wagę, ważę się prawie codziennie. Nie obżeram się jak kiedyś, ale obawiam się tego, bo wszystko kusi, a najbardziej fakt, że przygotowujesz posiłki nie tylko dla siebie. Od jutra basenik...muszę się zmotywować...chcę ważyć 5 kilo mniej....a będę z siebie dumna....no teraz może już 6...! Mój problem to grube uda...genetycznie....nogi są straszne. Basen je wymodeluje, tylko trzeba robić to ciągle i regularnie...inaczej bardzo szybko wracają do brzydoty. Od jutra zacznę pisać.