Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 134, 135 i 136 jest nadzieja :)

Witajcie 

                 Nie było mnie kilka dni, ale to nie oznacza że się poddałam. Walczę dzielnie.... Zacznę od czwartku. Niestety wstałam z bólem głowy i od rana tabletka. Dzień mijał spokojnie...Udało się zrobić trening 60 minut ( rozgrzewka, trening nóg, orbitrek i rozciąganie ) Ale to nie wszystko bo jeszcze godzinę przerzucałam drewno. Tzn najpierw wrzucałam na taczkę a później z taczki do piwnicy. Dostałam w kość...Łącznie spaliłam 1084 kalorie, przeszłam 13.72 km :)  a to daje 21119 kroków :)  Ale dzień zakończyłam pozytywnie

                  Piątek od samego rana aktywnie. Wstałam w dobrym humorze i zabraliśmy się po śniadaniu z M do roboty. Znowu to samo co w czwartek. Tyle,że zajęło to łącznie 4 godziny....To był mój trening, spalone 864 kalorie i przedreptane 15,88 km co daje 21327 kroków :) Dzień zakończony pozytywnie, ale z bólem kręgosłupa ;) 

               Sobota ;) Dzień zaczęłam od ważenia.... Waga pokazała 65,7 kg :) WOW spadek co prawa od poprzedniego ważenia 300 gram ;) ale jest mniej niż 66 kg :) To daje mi  kopa do dalszej walki. Zrobiłam też sobie zdjęcie tzn zdjęcie sylwetki. Robiłam też miesiąc temu i już widzę różnicę ;) Za miesiąc znowu zrobię i może wtedy Wam pokażę . 

               Po śniadaniu chwilę odsapnęłam i wzięliśmy się z M znowu do pracy, to samo co w czwartek i piątek ;) Ta sama robota. Trening zaliczony godzina i 15 minut . Tyle zajęło mi ładowanie drewna, wożenie wyrzucanie.... Ale mam już łącznie 185 minut aktywności... i spalone 1261 kalorie z samej aktywności. Dzisiejszy dystans to na chwilę obecną 10,75 km co daje 14695 kroków ;) Wow :)  Dziś już nie obejdzie się bez proszków :( Nimesil pójdzie w ruch... bo dzisiejszej nocy ledwo się byłam stanie przerzucić na drugi bok. Kręgosłup czuł wszystko...Zresztą każdy cm ciała czuł moją aktywność. Na 13 byliśmy zaproszeni na obiad do rodziców -tak przy okazji bo tata ma urodziny.Pojechaliśmy chwilę posiedzieliśmy i do domu..... Gdy wróciliśmy to daje do pracy.... Rąk nie czuję.... dupko mnie całe boli ;) Ale cieszę się, bo udało nam się zrobić kawał dobrej roboty. Co prawda jeszcze sporo do zrobienia,...ale już mam wizję ogródka :) Najgorsze już za nami..... Jutro odpoczynek a od poniedziałku znowu do pracy. Może w poniedziałek będzie już koniec, albo we wtorek. Zobaczymy czy pogoda nie pokrzyżuje planów. 

                Samopoczucie mimo bólu super. Cieszę się,że tyle zrobiliśmy. Teraz siedzę sobie z kawką i czekam na jakiś wieczorny seans z M ;) Może będzie coś ciekawego w tv ;) 

                Mam nadzieję,że dalej walczycie i się nie poddajecie. Mam zaległości w pamiętnikach ale wieczorem jak wchodziłam do domu to nie miałam nawet ochoty odpalać laptopa.... Marzyłam tylko o łóżku ;) 

             Spokojnego wieczoru i cudownej niedzieli :) Pozdrawiam