Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 62

Dziś nie byłam grzeczna za bardzo. Pewnie trochę przez chorobę, a trochę przez owsiankę na śniadanie... Trzeba wziąć na klatę wreszcie, że owsianki się nie je na śniadanie 😂. A przynajmniej ja. Śniadanie białkowo-tłuszczowe jem dopiero od kiedy założyłam ten pamiętniczek. I widzę ogromną różnicę w stosunku do tego co było wcześniej. Jeszcze wyraźniejszą kiedy czasem odejdę od tego założenia, bo mi się wydaje, że chyba nie ma to takiego znaczenia. 

- po śniadaniu czuję się najedzona naprawdę długo. Czasem nawet jak przerwa do następnego posiłku wydłuży mi się z przyczyn losowych o 1-2h, to nie mam potrzeby sięgać po coś co mnie na szybko "zapcha"

- po takim śniadaniu przez cały dzień nie mam potrzeby (?? złe słowo) podjadania pomiędzy posiłkami. Nie mam takich napadów, że chodzę i tylko szukam co by tu skubnąć. Czasem faktycznie przygotowując posiłek coś spróbuję albo skubnę, ale to raczej przez zapomnienie, a nie takie ciśnienie na żarcie, jakie wcześniej miałam. I to nawet jak potem już jem normalnie posiłki z węglowodanami.

- Nie zasypiam po posiłkach! Nie mam takich zjazdów energetycznych jak miałam wcześniej. Ta energia jest w miarę stabilna przez cały dzień. I znowu jest tak nawet jak potem jem normalne posiłki z węglami.

- Jakoś nie mam ochoty na białe pieczywo i wyroby cukiernicze. I na Dare w ciemnej czekoladzie. 

Dla mnie to wystarczające powody, żeby pożegnać się z kanapkami i owsianką na śniadanie. Postaram się już więcej nie robić odstępstw. 

Dalej choruję. Kroków mało, na jogę nie mam siły. Jeżeli chodzi o dietę, to tak jak pisałam, nie byłam do końca grzeczna. Opamiętałam się co prawda w porę i bilans wyszedł ok kalorycznie, choć zdecydowanie za mało białka, ale jednak podjadałam trochę. To co podjadałam jest na tym poglądowym zdjęciu na środku po prawej. Poglądowym, bo sobie tak to podjadałam, a nie zjadłam na raz, no a potem odtworzyłam. Prawie mi się udało, bo tam powinna być jeszcze śliwka, no ale śliwkę zjadłam. Czuję się fatalnie. Oprócz tego, że chora, to jeszcze jakaś opuchnięta. Już dawno powinnam spać. Dobranoc. Mam nadzieję, że jutro będzie lepiej.