Pamiętnik odchudzania użytkownika:
keisho

Witam Was w ten piękny słoneczny dzień! Na wstępie chcę powiedzieć, że dzień owsiankowy się udał w 90%. A to dlatego,że cały dzień się trzymałam ładnie, ale potem o 16 pojechałam do kina i wróciłam o 20 i byłam tak bardzo głodna, że zjadłam plasterek szynki i pomidora. Ale i tak jestem z siebie dumna, bo już jak dojechałam do tego kina to miałam wręcz wilczą ochotę na popcorn... ale go nie kupiłam! HA! Jako że był to seans dla dzieci, to prawie wszyscy mieli ten cholerny popcorn i w całej sali pachniało i myślałam, że ich wszystkich powybijam
A dzisiaj nie wytrzymałam i stanęłam na wagę i powróciła ona do magicznych 88,4. .Chyba postaram się robić taki jeden dzień owsiankowy w tygodniu.

Dzisiaj wyjeżdżam do mojego mieszkanka w Katowicach, a tam nie ma wagi, więc jeśli wytrzymam i nie zjadę do rodzinnego domu w międzyczasie to zważę się dopiero za jakieś 3 tygodnie! Mam nadzieję, że będzie to miła niespodzianka.

Powiem Wam, że tak "sprzątałam" sobie różne foldery to znalazłam swoją "sesje zdjęciową" taką troche seksi hihii i uznałam, że wyglądam na tym zdjęciu jakbym ważyła co najmniej 10-15 kg mniej. (mam nadzieję, że nikogo nie urażę jak wstawię to zdjęcie? A jak tak to przepraszam!)

Wstawiam je, bo to też taka trochę moja motywacja, żeby wyglądać jeszcze lepiej! Mam nadzieję, że jakoś Was tym zdjęciem nie zgorszyłam

póki co to by było na tyle.. idę zaraz ćwiczyć i pomału pakować się do tych Katowic. Całuskii ślę

Cześć dziewczyny!
Humor już dużo lepszy od wczorajszego. Niezmiernie dziękuję za te wszystkie słowa wsparcia ;* Dzięki Wam naprawdę wierzę, że mi się uda! Prędzej czy później,ale się uda.
Wczoraj sobie "popuściłam" w diecie i zjadłam makarony i opiłam się cydrem, ale taki wieczór zdarza nam się raz na rok lub nawet rzadziej,więc nie żałuję,bo było przepysznie! Ale tak jak już pisałam wczoraj- miałam karę,bo było mi bardzo ciężko na żołądku,także to mnie tylko umocniło w tym, że wolę jeść tak,żeby nie czuć tej ociężałości.

Dziś za to mam dzień owsiankowy. Nie wiem czy coś ubędzie dzięki temu na wadze, ale w sumie nie robię tego po to, tylko dla jakiegoś komfortu psychicznego i jednak chyba z małego poczucia winy za wczorajsze pyszności. Mam nadzieję, że organizm się  trochę "wyczyści" od środka A dzień mi szybko zleci, bo mam zamiar zrobić jeszcze jedne ćwiczenia ( jestem już po callanetics i jestem z siebie mega dumna, chociaż nie byłam w stanie wykonać wszystkich ćwiczeń, ale powolutku,byle do przodu). A później jadę z siostrzenicą do kina. Więc chyba wychodzi na to, że o 16 zjem już swoją obiadokolację... Bo z kina wrócę koło 20tej dopiero.

Także trzymajcie kciuki,żebym się nie poddała do wieczora mimo,że jak już kiedyś tam pisałam owsianką nie potrafię się na długo najeść i nie ukrywam,że jestem głoodna! :) Ale to tylko jeden dzień.

                                                                                                                                          
 

Cześć dziewczyny. Piszę, bo muszę gdzieś odreagować. Jestem taka wściekła. Byłam wczoraj w teatrze i siostra i mama zamówiły sobie ciacho. Ja Ostro trwałam przy swoim. Potem jednak zmiękłam i jedynie "dziabnęłam" tyci,tyci kawałeczek, żeby tylko spróbować. Żałowałam potem,ale z drugiej strony byłam dumna, że nie kupiłam sobie niczego słodkiego, tymbardziej, że łaziła za  mną ochota już jakiś czas. Wchodzę dzisiaj na wagę, a tam 89.2. NO BEZ JAJ. 800g?! Prawie kilogram do przodu?! Naprawdę jestem dzisiaj tak zła na to wszystko. Czuję się beznadziejna, a zdrugiej strony nie mogę uwierzyć, żeby był aż taki wzrost i to przez głupi milimetr ciasta :/
Nie zmieniam jednak suwaka, bo zrobie wszystko, żeby wrócić do tamtej wagi. Mam nadzieję, że to jakiś zastój w wodzie czy coś. A @ mam dopiero za jakies 9 dni. Najgorsze jest to, że dzisiaj zjeżdża się rodzina i robimy włoski wieczór. Dwa rodzaje makaronu i sałata i wino. Jestem maniaczką makaronów więc pewnie bym Was okłamała jak bym powiedziała, że ich nie tknę. Postaram się jednak zjeść tylko troszeńkę, na zaspokojenie kubków smakowych i za to dużo sałaty. A jutro godzine na orbitreku. Nie wierzę, że tak się wkurzyłam z powodu tej wagi, ale tak bardzo chciałam,żeby waga się utrzymała,albo się obniżała,ale napewno nie rosła! Na dodatek tak marudzę i gadam, a potem mówię o kolacji. Boże i od razu mam ochotę sobie powiedzieć, że jestem głupia, słaba,beznadziejna i będę zawsze gruba i zejść do kuchni i wyjeść całą lodówkę "żeby udowodnić moje bycie beznadziejnym". No czysty masochizm. Oczywiście się nie poddam,bo rzucenie dietą nic nie zmieni oprócz wagi i ijej wzrostu.
No tak,więc mój wpis nie jest zbyt optymistyczny. Czuję się paskudnie.
                                                                                                                                         

                                                                                                                                             

A u mnie dom pełen ludzi. Przyjechała moja siostra z córeczką i mój brat z dzieciakami i cieszy mnie to niezmiernie. Lubię jak w domu jest głośno . W przyszłym tygodniu mam niezły młyn na uczelni, a jakby tego było mało, to jeszcze musiałam się zapisać na dodatkowe, obowiązkowe wykłady. Całe szczęście, że uwielbiam psychokryminalistykę!
Dzisiaj jadę do teatru ( w koońcu, już tak za nim tęskniłam bardzo!) na spektakl Różewicza- białe małżeństwo.
A za 16 dni przyjeżdża mój A. Do szału doprowadza mnie to odliczenie, no ale muszę. Może do tego czasu zrzucę chociaż 2,3 kg


Na śniadanie zjadłam dziś sobie owsiankę (bo nie było w domu ciemnego pieczywa), ale tym razem na słodko. Pychaa. Na obiad wyszukałam sobie przepis na krem pomidorowy z soczewicą. Też mniaaami.

Ach, miałam się jeszcze zapytać. Która z Was jest z Katowic? Tak sobie pomyślałam, że jeśli któraś z Was jednak mieszka w tym mieście, to i może będzie miała ochotę ze mną się zapisać na jakieś zajęcia, np na zumbe? Sama średnio chcę iść, bo trochę nieśmiałe ze mnie dziewczę.

A teraz zmykam już do tych "moich" dzieciaczków. Dziękuję Wam, że mnie wspieracie i ze mną jesteście, dzięki Wam naprawdę wierzę, że mi się uda! Dla Was te babeczki! ( Skoro nie bardzo możemy je jeść, to chociaż możemy nacieszyć oczy, nie?)

AAAAAAAAAAA, nie wiem czy mam się cieszyć, czy raczej się jeszcze powstrzymać... Weszłam dzisiaj na wagę, a tam 88 kg ;o. I bardzo,baaardzo bym chciała, żeby to była prawda... Ale jedyne co mnie powstrzymuje przed radością, to to, ze mam głupią wagę. Muszę dzisiaj jechać po jakieś takie płaskie baterie do drugiej wagi,dużo bardziej dokładnej. Dlatego moja radość na razie jest lekko powstrzymywana. :) Ale humor na pewno dużo lepszy! Jutro się zważę na tej drugiej wadze i się okaże jaka jest prawda. 2 kg to naprawdę byłby uskrzydlający wynik! :)

O to mój pierwszy dzień na tym serwisie. Dzień siódmy mojej zmiany żywieniowej. Pewnie nie będę pisała tu codziennie. Założeniem pisania tego pamiętnika jest dzielenie się z Wami moimi sukcesami, ale i szukanie u Was wsparcia przy upadkach i małych załamaniach. Moja motywacja jest naprawdę ogromna. Mój cel? Zrzucić 25 kg. Trzymajcie proszę kciuki, każde wsparcie baardzo się przyda. Jako, że jestem tu nowicjuszką, byłabym wdzięczna za wszelkie wskazówki i porady. :)