...nie podobam się ani sobie ani chłopu. Obecny kolor włosów określiłabym jako "kurz spod szafy" w miejscu poprzedniego rozjaśnienia - czyli tak 5/6 włosów - i "zardzewiałego zacieku na zlewie" przy nasadzie włosów, gdzie miałam własne. Trochę kontrast po ostatnim świetlistym blondzie. Cóż. Farba miała mieć kolor "jasny popielaty blond". Wyszedł mi trochę za mało jasny, trochę za bardzo popiel, trochę za słabo blond. Ale przynajmniej wiem, że farbę położyć potrafię - DOKŁADNIE przykryła mój poprzedni kolor. Następnym razem zrobię chamski jasnozłoty rzucik i nie będę więcej myśleć, że taki jaśniutki kolor trzydziestolatce nie pasuje. Pasuje. Prawie każdy inny pasuje, tylko nie to, co mam teraz na czaszce. I to by było na tyle w temacie farbowania.
Dobranoc.
- Pomoc
- Regulamin
- Polityka prywatności
- O nas
- Kontakt
- Newsletter
- Program Partnerski
- Reklama
- Poleć nasze usługi
-
© Fitatu 2005-24. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
albo 
(pierwszy raz kładę sobie sama, bo moja pani fryzjerka jakoś nie ma dla mnie czasu...) - jestem przerażona. No cóż, jeżeli włosy mi znów wyjdą zielonkawe (raz tak było!!) najwyżej będę musiała je obciąć ;) Włosy nie uszy - odrosną ;) A muszę się pozbyć odrosta i powakacyjnego blondowatego blondu, bo wyglądam już jak kupa ;)
, bo jedne rozbiłam a drugie są o 2 dioptre za słabe. A w kontaktach zaczęły mnie boleć oczy...). Problem w tym, że mi strasznie trudno dobrać czapki i okulary, bo mi po prostu nie pasują...
(Monsz porządny, na przegląd umówiony :P) 
albo tego: 
zamieniła mi się już w "motylki" 
i nie dokucza tak bardzo, jak jeszcze parę dni temu. I gorączka minęła :) I już na samą myśl o NIM przestało mi być tak cholernie niedobrze :) I już nie ciągnie ten Paskudnik do łóżka :) Czyli - idzie ku lepszemu :) Jeszcze trochę i się z Niego całkowicie wyleczę :) Tylko jeść jeszcze nie mogę normalnie...
, co chwila ktoś coś chce - nie przeszkadza mi to :) Wiem, pracoholizm 
- jako stan uzależnienia - podlega leczeniu... ;) Jak to mówi mój pracowy kolega "suma nałogów = constans" - jak z czegoś rezygnuję, to muszę sobie "uzupełnić" czymś innym ;)
. Powiedziałam mu bezczelnie, że i tak dzisiaj nic tu po mnie, żadnego pożytku już nie będzie, że jadę do domu. Jurek popatrzył na mnie, pokiwał głową i powiedział tylko "No to jedź". Nie bardzo pamiętam, jak jechałam, wiem, że po drodze jeszcze rozmawiałam z kimś przez komórkę. Jechałam z NIM, oczywiście!! 
- o 10 RANO byłam z powrotem w łóżku!! Z tego wszystkiego było mi aż niedobrze (tak po prawdzie to strasznie niedobrze), w brzuchu miałam bo prostu rewolucję - żadne tam "motylki" 
, jakaś bomba cholerna!! 
, który u mnie spowodował paskudną grypę żołądkową (czy tam jelitową...), mimo, że rewelacyjny na chudnięcie - nie polecam. 
), ale nie chciałam - w poniedziałek i tak bym poszła do roboty. Podatki się same nie wyliczą. Czułam się obrzydliwie, miałam naprawdę bombę w brzuchu, gorączkę, mdłości, biegunkę, żołądek mnie napiżał a co tylko zjadłam zwracałam na wszelkie możliwe sposoby - ale może bez szczegółów...