Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 305 To już tydzień

Witajcie 

         Jak w tytule, to już tydzień...tydzień kiedy wróciłam do liczenia kalorii. Nie wierzę, że udało się ruszyć. Początki, powroty bywają trudne każdy to wie. Ale cieszę się, że ruszyłam, dałam radę, zaczęłam na nowo. Cały czas nie wiem, na jak długo, ale trwam. Nie myślę ile dni tym razem uda się liczyć kalorie. Po prostu trwam, dzień po dniu :) 

       Dzisiejszy dzionek od rana, taki jakiś zakręcony, wolny, spokojny. Popołudniu mała przejażdżka po cmentarzach i do domku. Ogólnie poniedziałek szybko minął.. hmmmm zresztą jak wszystkie dni, ostatnio. Dziś weszłam na wagę a tam 0,3 kg więcej...ale nie przejmuję się tym. Po 1 @ a po 2 wczoraj troszkę na wieczór zjadłam. Wszystko zaraz wróci do normy ;) Dziś zaczęło się nowe listopadowe wyzwanie z piciem wody " listopad-nawyk picia wody"  Zapraszam chętne osoby :) Wpisując wyzwanie listopadowe, zdałam sobie sprawę, że to jedenasty miesiąc. Szok 11 miesięcy trwam w piciu wody, codziennym piciu wody :) Jestem z siebie DUMNA :) 

       Posiłkowo dzisiejszy dzień wygląda następująco

śniadanie: chleb z ziarnami, miks sałat, sałatka jarzynowa, ogórek

II śniadanie: banan, jabłko, babeczka, orzeszki w panierce

obiad: schabowy, ziemniaki, surówka z kapusty pekińskiej 

kolacja: matcha ( zdjęcia brak) jogurt skyr 

           Dziś łącznie wyszło 1597/2000 kalorii :) Myślę , że jest ok. Jestem najedzona i zadowolona ;)              Do niczego się nie zmuszam. Jem co lubię, ale nie rzucam się na jedzenie. Jak mam ochotę zjeść coś słodkiego, po prostu  jem. Liczę kalorie i to trzyma  mnie w ryzach, co mnie nawet cieszy :) Bo jeszcze dwa tygodnie temu, w mojej głowie były myśli.... po co liczyć kalorie, nie dasz rady, znowu przyjdzie gorszy dzień i wszystko zawalisz... I powiem Wam, że kilka razy podchodziłam do powrotu liczenia kalorii.....aż się udało liczyć dzień po dniu. Co prawda, to dopiero 7 dzień, ale to już coś. Ja wiem, że może się powinąć noga...wiem, to doskonale, ale JA się NIE PODDAJE. Idę po swoje. Do celu brakuje 8,3 kg i wiem, że do końca roku nie osiągnę celu. Bo musiałabym chudnąć 1 kg tygodniowo...a u mnie nie jest to realne. I pogodziłam się z tym. Fakt może i gdybym bardziej się przyłożyła, bardziej dietetyczne jedzenie robiła,, jadła.... to zgubiłabym szybciej te kg.... Jednak wiem też, że co nagle to po diable. Ja tak nie chcę. Chcę na spokojnie, po swojemu. Jem jak jem i nigdy nie będę się głodziła. Nigdy nie będę tylko na samej sałacie... Dlatego daję sobie czas. Zresztą ja na spadek dałam sobie 2 lata ;) Chciałabym 58 ważyć gdy będę kończyła 40 lat ;) Zresztą co ma być to będzie ;) Na spokojnie. 

        Pamiętajcie aby się nie poddawać, walczymy, działamy. Trzymam za Was kciuki. Udanego tygodnia życzę. Pozdrawiam :) :*